Miód jest podrabiany o wiele częściej niż myślisz. Jak rozpoznać fałszywy produkt z dodatkiem cukru? Te szczegóły zdradzą podróbkę

Fałszowanie miodu jest bardziej powszechne, niż mogłoby się zdawać i często odbywa się już na etapie zbierania nektaru przez pszczoły. Owadom podawany jest cukier, który następnie mieszają one z miodem. Inną metodą jest podgrzewanie miodu w wysokiej temperaturze tak, aby łatwiej można było zmieszać go z syropem cukrowym. Prowadzi to do utraty cennych właściwości miodu, a nawet do wytwarzania szkodliwych substancji.

Jak odróżnić prawdziwy miód od „podróbki”? Niektóre cechy mogą zaskakiwać. Pierwszą wskazówką, jest podejrzanie niska cena. Inne sygnały, świadczące o tym, że miód nie jest naturalny, znajdziesz w naszej galerii.

Miód jest naturalną, słodką substancją wytwarzaną przez pszczoły z nektaru roślin, ich wydzielin lub wydzielin owadów wysysających, które następnie zostają przerabiane przez pszczoły. Istnieje wiele różnych rodzajów tego produktu, w zależności od ich pochodzenia można podzielić je na nektarowe, czyli kwiatowe, oraz spadziowe – powstające ze spadzi drzew iglastych i liściastych.
Wśród najpopularniejszych miodów nektarowych znajdują się:

• miód lipowy – płynny, złotawy, polecany szczególnie przy przeziębieniach,
• miód akacjowy – jasnożółty, bardzo słodki, wspomaga leczenie wrzodów i nadżerek żołądka, działa uspokajająco,
• miód rzepakowy – ma charakterystyczną kremową konsystencję, pomocny w schorzeniach układu pokarmowego i krwionośnego oraz przy infekcjach sezonowych.

Jednym z najcenniejszych i zarazem najdroższych miodów jest nowozelandzki miód manuka, który ma wyjątkowe właściwości lecznicze.

Niestety, dość często zdarza się, że miody dostępne na sklepowych półkach to podróbki, czyli produkty syntetyczne, które nie posiadają unikalnych i charakterystycznych dla prawdziwego miodu składników. Dlatego warto wiedzieć, czym charakteryzują się poszczególne odmiany. To, co z pewnością powinno wzbudzić nasze wątpliwości co do jakości miodu to:

• zbyt niska cena, świadczy o tym, że nie jest to wysokojakościowy miód z certyfikowanej pasieki,
• zbyt gładka powierzchnia i lejąca się konsystencja, to sygnał, że mogła odbyć się ingerencja w strukturę miodu,
• brak intensywnego zapachu i kwaśny posmak, także świadczą o słabej jakości produktu.

Jak podała w styczniu tego roku Apikultura – Fundacja na rzecz Ochrony Pszczół:

Negocjatorzy z Parlamentu i Rady osiągnęli tymczasowe porozumienie polityczne w sprawie zaktualizowanych przepisów dotyczących składu, nazwy, etykietowania i prezentacji niektórych środków spożywczych.

Po zawarciu porozumienia sprawozdawca Alexander Bernhuber (PPE, Austria) stwierdził:

Dzisiaj jest dobry dzień na bardziej przejrzyste etykietowanie. Szczególnie cieszę się, że podjęliśmy działania mające na celu przeciwdziałanie oszustwom związanym z miodem. W przyszłości na przednich etykietach trzeba będzie wyraźnie podawać kraje pochodzenia również mieszanek miodowych. Stwierdzono także potrzebę wprowadzenia unijnego systemu identyfikowalności miodu. Inicjatywy te pozwolą lepiej informować konsumentów, a zarówno pszczelarze, jak i konsumenci będą lepiej chronieni przed sfałszowanym miodem.

Kraje UE będą miały obowiązek stosować nowe przepisy dwa lata po wejściu nowego prawa w życie. Jednak eksperci prognozują, że wprowadzenie skutecznych środków śledzenia pochodzenia produktów może zająć nawet pięć lat.