Farbowanie włosów krok po kroku. Czym i jak farbować włosy w domu?

Zmiana koloru włosów pozwala na szybką i radykalną odmianę wyglądu. To nie tylko sposób na nadanie sobie nowego wizerunku, ale też na zatuszowanie pierwszych oznak starzenia się. Zanim jednak zafarbujecie włosy, warto wybrać odpowiedni odcień pasujący do typu urody. Koloryzacja jest jednym z najbardziej popularnych zabiegów kosmetycznych, którym poddają się kobiety. Najczęściej z powodu braku czasu i z uwagi na domowy budżet podejmują się zmiany koloru samodzielnie.

Na naturalny kolor włosów wpływa melanina. Składa się ona z eumelaniny, od której zależy ton włosów – im jej więcej, tym włosy są ciemniejsze oraz feomelaniny nadającej czerwony odcień – im jej mniej, tym kolor jest bardziej popielaty, im więcej – rudy. Białe włosy pozbawione są całkowicie melaniny. Ma to miejsce w przypadku schorzenia albinizmu bądź przy zaawansowanym stadium siwienia.

To Cię zainteresuje: Aktualny cennik usług fryzjerskich.

Farbowanie włosów jest nadawaniem im pożądanego koloru poprzez ich pomalowanie przy użyciu produktów chemicznych mocno zróżnicowanych pod względem składu. Ich wybór zależy od pożądanego efektu końcowego.

Pierwszym rodzajem środków stosowanych do koloryzacji włosów są te oparte o barwniki roślinne. Najstarszym z nich jest henna – substancja uzyskiwana z suszonych liści krzewu Lawsonii. W procesie farbowania łączy się ona z keratyną zawartą we włosie. Koloryzacja tego typu nie jest trwała – barwnik wypłukuje się stopniowo podczas mycia włosów.

Odcień uzyskanego koloru jest zależny od wybranej odmiany rośliny. Przy użyciu naturalnej henny możemy uzyskać kolory od jasnorudego po kasztanowy. Pozostałe barwy uzyskiwane są poprzez połączenie Lawsonii z pigmentami syntetycznymi lub innymi roślinami.

Kolejnym rodzajem stosowanych farb są te o działaniu bezpośrednim. Są zmywalne, co jest efektem obecnych w nich barwników rozpuszczonych w wodzie. Za pomocą wiązania jonowego wiążą się z keratyną na powierzchni włosa. Tego typu farby nie pozwalają na uzyskanie intensywnego koloru lub zamaskowanie siwizny. Wykorzystuje się je do zmiany odcienia lub odświeżenia koloru oraz do nadania subtelnych refleksów. Koloryzacja ta nie wykorzystuje amoniaku i innych substancji rozpulchniających włosy oraz środków utleniających. Nie niszczą struktury włosów i mogą działać pielęgnująco, nadając fryzurze większą elastyczność i połysk.

Zobacz: Oto najmodniejszy kolor włosów dla 40-latek – odmładza i rozświetla twarz. Spraw sobie go na wiosnę

Farby oksydacyjne są skomplikowane pod względem budowy chemicznej i z tego powodu trudne do oceny bezpieczeństwa. Złożone są z chemicznej mieszanki koniecznej do połączenia przed zastosowaniem. W ich skład wchodzą syntetyczne barwniki utleniające – prekursorzy oraz czynniki sprzęgające.

W wyniku reakcji chemicznej zachodzącej wewnątrz włosa powstają niezmywalne barwniki o cząsteczkach zbyt dużych, aby możliwe było ich usunięcie metodami mechanicznymi. Odpowiednie kombinacje dają możliwość utworzenia szerokiej palety kolorów możliwych do uzyskania. Efekt zabiegu widoczny jest po 30 minutach od zaaplikowania.

Zastosowanie połączenia utleniacza w większej ilości niż barwnika, umożliwia zniszczenie naturalnego pigmentu włosa i uzyskanie radykalnych zmian w kolorze fryzury. W celu maksymalizacji efektów dodaje się substancji spulchniających.

W przypadku farb oksydacyjnych najistotniejsze jest, aby mieszankę nałożyć zaraz po sporządzeniu, by barwnik utworzył się na włosie, a nie poza nim. Zbyt późna aplikacja spowoduje brak efektu koloryzacji.

Efekty działania mogą mieć charakter trwały oraz półtrwały, co zależy od głębokości wnikania składników barwiących w strukturę włosa. Im bardziej alkaliczny preparat, tym efekt barwienia silniejszy, ale zarazem bardziej obciążający włos. W tym przypadku należy dokładnie przestrzegać instrukcji zawartych na opakowaniu.

Najważniejszym elementem przy samodzielnym farbowaniu włosów jest wybór najlepszego produktu. Kupując gotową mieszankę w drogerii, nie powinno kierować się odcieniem włosów modelki na opakowaniu. Zdjęcie ma charakter czysto poglądowy, a deklarowany przez producenta efekt końcowy widoczny jest z tyłu lub na boku opakowania. Są tam umieszczone kolory wyjściowe włosów, do których farba jest przeznaczona i to jak włosy powinny wyglądać po koloryzacji. Ma to zastosowanie jedynie przy włosach naturalnych, nigdy niepoddawanych farbowaniu. W przypadku wcześniej koloryzowanych wynik może nie być współmierny.

Stojąc przed wyborem farby drogeryjnej a profesjonalnej, warto pamiętać, iż ta druga będzie droższa, ale zdecydowanie trwalsza i wydajna, często dodatkowo zawierając środki pielęgnujące strukturę włosa i utrwalające kolor.

Istotne jest, aby kolor pasował do danego typu urody. Ciepłe odcienie rudości i brązu dobrze sprawdzą się przy ciemnych oczach i śniadej cerze. W tym przypadku powinno unikać się chłodnych blondów. Kobiety te mogą pozwolić sobie również na eksperymentowanie z bardzo jasnymi i zimnymi barwami, ale będzie to dobrze wyglądało jedynie przy zachowaniu ciemnego odrostu u nasady.

Jasne oczy oraz ciemna karnacja wyglądają najkorzystniej w towarzystwie ciemnych brązów i mahoniowych odcieni rudego. Jasna cera oraz oczy dobrze komponują się z chłodnymi blondami, brązami oraz rudościami. Ciepłe odcienie jasnej cery oraz oczu, czyli typowo słowiańska uroda dobrze wygląda w ciepłych blondach oraz rudościach i orzechowych brązach. Przy skórze naczynkowej i skłonnej do podrażnień należy unikać kolorów czerwonych i rudych, ponieważ jedynie podkreślają niedoskonałości.

Każdorazowo 48 godzin przed przystąpieniem do koloryzacji włosów należy wykonać tzw. test płatkowy. Umożliwia on określenie tolerancji skórnej na dany preparat. Pozytywna reakcja może objawiać się obrzękiem, świądem lub zmianami rumieniowymi w okolicach twarzy, lub szyi. Uniemożliwia to zastosowanie danej farby.

Bezpośrednio przed farbowaniem należy przygotować odpowiednią ku temu przestrzeń. Farba lubi kapać, a plamy po niej są często niemożliwe do usunięcia. Koloryzację najlepiej wykonywać w łazience, nad kafelkami i w starej koszulce, której nie będzie nam szkoda wyrzucić po zabiegu. Farby z amoniakiem mają bardzo intensywny zapach, dlatego dobrze używać ich przy otwartym oknie lub drzwiach pomieszczenia.

Zabiegu koloryzacji warto dokonywać w rękawicach ochronnych, dołączonych do opakowania lub do nabycia w sklepach fryzjerskich. Doskonale sprawdzą się również tradycyjne rękawiczki neoprenowe. Zapobiegną one zabarwieniu skóry dłoni oraz paznokci, jak również będą barierą dla czynników potencjalnie szkodliwych.

Sam zabieg nakładania farby należy wykonywać zgodnie z instrukcją dołączoną do opakowania. Bardzo istotne są kwestie konieczności aplikacji mieszanki na suche lub mokre włosy i długość trzymania jej na włosach.
Przy farbowaniu odrostów najlepiej nakładanie farby rozpocząć od nasady włosów, jedynie w miejscach naturalnego koloru. Następnie przejść do naniesienia mieszanki na uprzednio zafarbowane włosy. Naturalny kolor potrzebuje znacznie więcej czasu na zabarwienie, a pozostała część włosa powinna zostać jedynie odświeżona. Koloryzowanie odrostów tym sposobem pozwoli na uzyskanie jednolitego odcienia na całej długości włosa.

Po farbowaniu warto nałożyć odżywkę mocno nawilżającą, a następnie użyć olejku na same końcówki włosów. Warto korzystać jedynie z produktów do włosów farbowanych, ponieważ ich skład jest specjalnie przystosowany do nowej struktury włosa, odżywia go i nie obciąża.

Farbowanie włosów w pierwszym trymestrze ciąży budzi wiele emocji. Jedni polecają takie rozwiązanie, inni stanowczo odradzają. Nie ma badań, które jednoznacznie określiłyby, czy jest to szkodliwe dla rozwoju płodu i utrzymania ciąży. Jednak z uwagi na substancje wdychane podczas samego farbowania oraz spłukiwania włosów lepiej wystrzegać się zabiegu koloryzacji w stanie błogosławionym albo wybierać pielęgnacyjne farby bez dodatku amoniaku.