Masz bolesne miesiączki? To może być objaw endometriozy. Nie męcz się z bólem, a zamiast kolejnej tabletki wypróbuj ćwiczenia i fizjoterapię

Ból miesiączkowy towarzyszy większości kobiet w wieku rozrodczym. Pojawia się on już na kilka godzin przed miesiączką i nasila w pierwszych dniach krwawienia, a związany jest ze zmianami hormonalnymi wywoływanymi głównie przez prostagladyny, których nadmiar w czasie okresu wywołuje skurcze mięśnia macicy. U niektórych osób ból jest odczuwany jako nieznaczny dyskomfort lub ciągnięcie w dole brzucha, ale większość kobiet doświadcza silnego bólu i skurczów, które utrudniają im normalne funkcjonowanie.

Należy pamiętać, że żaden ból nie jest zjawiskiem normalnym i zawsze jest sygnałem, że w organizmie dzieje się coś złego. Ból podczas okresu powinien być więc skonsultowany z lekarzem ginekologiem, ponieważ może on wynikać z nieprawidłowej budowy narządów rodnych lub stanów zapalnych rozwijających się w obrębie macicy. Silny ból miesiączkowy może świadczyć również o rozwoju groźnych chorób takich jak endometrioza, choroby tarczycy, zaburzenia hormonalne, polipy macicy, torbiele jajnika, mięśniaki i wiele innych.

Endometrioza to nieuleczalna choroba, w której komórki przypominające swoją budową komórki błony śluzowej macicy (endometrium) rozwijają się poza jamą macicy m.in. w jajnikach czy jamie brzusznej. Rozrost tych komórek prowadzi do wystąpienia stanu zapalnego i powoduje powstawanie zrostów i guzków. Choroba dotyka 5-10 proc. kobiet w okresie rozrodczym, a diagnozuje się ją najczęściej u młodych osób w wieku 25-34 lata.

Jednym z głównych objawów endometriozy są właśnie bolesne miesiączki, które zwykle towarzyszą kobiecie od wieku nastoletniego, ponieważ pojawiają się już przy pierwszych miesiączkach i nie ustępują wraz z wiekiem, a często nawet się nasilają. Z tego powodu zwykle młode kobiety uważają, że miesiączka musi boleć, bo tak zawsze było lub wstydzą się przyznać, że ból jest bardzo silny. Dopiero, gdy staje się nie do zniesienia udają się do ginekologa. Niestety lekarze też często bagatelizują ten objaw mówiąc, że niektóre kobiety mają już „taką urodę” i muszą nauczyć się z tym żyć. Endometrioza jest także bardzo trudna do zdiagnozowania i może nie być zauważona przez lekarza w czasie badania USG, a badanie laparoskopowe wiąże się z wykonaniem zabiegu operacyjnego.

Jeśli jednak silnym bólom miesiączkowym towarzyszą objawy takie jak ból występujący również niezależnie od miesiączki, ból podczas stosunku czy w trakcie oddawania moczu, a także wzdęcia, biegunki i zaparcia, krwawienia śródcykliczne oraz problemy z zajściem w ciążę to może oznaczać endometriozę.

Endometriozy nie da się wyleczyć, stosuje się jedynie leczenie objawowe polegające na redukcji ognisk zapalnych oraz łagodzeniu nieprzyjemnych dolegliwości. Kobiety doświadczające silnego bólu miesiączkowego nie są na niego skazane i nie muszą się z nim godzić. Szukając ulgi w bólu nie sięgaj jedynie po tabletki przeciwbólowe. Pomocna może okazać się również fizjoterapia i odpowiednio dobrane ćwiczenia.

„Wzmożone napięcie mięśni dna miednicy, przywodzicieli, mięśni pośladkowych, struktur w obrębie miednicy, a nawet przepony czy nieprawidłowa postawa ciała mogą przekładać się na bolesne miesiączkowanie. Z tym wszystkim pracuje się podczas fizjoterapii. Oprócz terapii manualnej wykonywanej przez fizjoterapeutę, pacjentka dostaje także dobrane indywidualnie zadania domowe, które należy wykonywać codzienne” – wyjaśnia Joanna Piórek-Wojciechowska.

Ćwiczenie 1
Połóż otwarte dłonie pod biustem na żebrach w taki sposób, aby kciuki były na bokach żeber, a palce wskazujące naprzeciwko siebie. Podczas wdechu wciągaj powietrze w boki żeber pod swoje dłonie. Nie unoś przy tym barków, ani nie wpuszczaj powietrza do brzucha. Przy wydechu palce wskazujące powinny się do siebie zbliżać. Wykonuj to ćwiczenie kilka razy dziennie robiąc po 5-6 oddechów. Gdy już je opanujesz staraj się oddychać w ten sposób nawet cały czas.

Ćwiczenie 2
Zrób głęboki przysiad: rozstaw nogi na szerokość bioder, a palce stóp skieruj lekko na zewnątrz. Ugnij kolana, pilnuj przy tym, aby kręgosłup pozostał prosty. Łokciami delikatnie rozpychaj kolana. Powinnaś czuć delikatne rozciąganie w pachwinach. Pozostań w tej pozycji prze 0,5-1 minutę.

Ćwiczenie 3
Przejdź do pozycji dziecka. Usiądź na stopach, rozchyl lekko kolana i pochyl się do przodu tak, aby dotknąć czołem do podłogi. Wyciągnij ręce nad głową, rozluźnij się i oddycha swobodnie. Pozostań w tej pozycji przez 30 sekund.