Piękne, urocze, pewne siebie. Przypominamy modelki z czasów PRL-u, które zrobiły kariery. Czym teraz się zajmują?

W PRL-u pokazy mody organizowała Moda Polska, polskie przedsiębiorstwo państwowe, założone w 1958 r. i istniejące aż do 1998 roku. Możliwości robienia kariery w modelingu za granicą były bardzo ograniczone. Na szerszą skalę otworzyły się przed mieszkankami naszego kraju dopiero w latach 90. Aby zostać modelką przed 1989 r., trzeba było spełnić wyśrubowane kryteria, dotyczące m.in. wzrostu i wagi. W latach 50. wprowadziła je Jadwiga Grabowska, pierwsza dyrektor artystyczna Mody Polskiej.

Czytaj: To one zdobyły koronę Miss Polski! Przypominamy najpiękniejsze Polki sprzed lat. Tak wyglądały miss 30 lat temu

W czasach PRL-u władze państwa promowały wizerunek pracownicy i mieszkanki wsi. W prasie i przestrzeni publicznej można było spotkać plakaty i zdjęcia przedstawiające kobiety traktorzystki czy osoby pracujące na roli. Jednak Jadwiga Grabowska miała zupełnie inną wizję kobiecego ideału. Mogła ją realizować przez 10 lat zarządzania Modą Polską (1958–1968). Szukała eleganckich kobiet, które uosabiały skrywaną tęsknotę za Zachodem. Szansę na karierę miały zwłaszcza „dobrze urodzone osoby”, jak wynika z biografii Jerzego Antkowiaka pt. „Antkowiak. Niegrzeczny chłopiec polskiej mody”. 
undefinedundefined
Czytaj też: Tak zmieniła się Agnieszka Maciąg. Przypominamy, jak modelka wyglądała ponad 30 lat temu. Co teraz u niej słychać?

Dzięki zabiegom Grabowskiej na polskich wybiegach można było oglądać takie gwiazdy modelingu, jak:

• Teresa Tuszyńska, 
• Bogna Sworowska,
• Małgorzata Niemen.

W Modzie Polskiej zatrudnienie znalazł również Jerzy Antkowiak, twórca nowego zespołu w przedsiębiorstwie w 1968 r. i dyrektor ds. wzornictwa w tej instytucji w latach 1979–1985. Jest on jednym z najbardziej znanych projektantów z czasów PRL-u. Oprócz wspomnianej już Małgosi Niemen za jego kadencji można było podziwiać modne kreacje, prezentowane przez takie postaci, jak:

• Katarzyna Butowtt, 
• Agnieszka Perepeczko,
• Katarzyna Młodzikowska,
• Jolanta Rudzka-Habisiak.

– W tamtych czasach nie mieliśmy dostępu do Internetu i magazynów o modzie. Dzięki zagranicznym stażom przywoził do kraju niesamowitą wiedzę. Ale nawet to było trudne do zrealizowania, bo w Polsce nie mieliśmy takich tkanin, dodatków czy dużych budżetów jak w Europie Zachodniej – wspominała Bogna Sworowska podczas uroczystości nadania projektantowi tytułu doktora honoris causa przez łódzką Akademię Sztuk Pięknych.

Postanowiliśmy przybliżyć pokrótce historię dwóch znanych w okresie PRL-u modelek oraz sprawdzić, czym zajmują się teraz. Przygotowaliśmy także wybór zdjęć modelek, które robiły karierę w latach 70. i 80. Niektóre modelki pozostały osobami publicznymi, inne usunęły się w cień. Wiele kobiet w dalszym ciągu odnosi spektakularne sukcesy.

Bogna Sworowska przyszła na świat w 1967 r. w Warszawie. Zrobiło się o niej głośno dzięki zdjęciom fotografki i modelki, Lidii Popiel. Zdobyła uznanie podczas pokazów Mody Polskiej. Gwiazda modelingu występowała także na zagranicznych wybiegach we Włoszech, Francji czy w Stanach Zjednoczonych. W 1987 r. udało jej się zdobyć tytuł II wicemiss Miss Polonia, a w lutym 1990 r. można było zobaczyć ją w magazynie „Playboy”.

Od 2010 r. kobieta pracowała na stanowiskach związanych z obsługą klienta. W 2015 r. związała swoją karierę z branżą public relations. Przez pięć lat pracowała na stanowisku Public Relations Managera, aby w 2021 r. otworzyć własną agencję, Bogna Sworowska PR. Była modelka związała się też ze starszym od siebie o 24 lata artystą malarzem, Rafałem Olbińskim. W przeszłości mieszkała we Włoszech, Stanach Zjednoczonych i Francji. W 1999 r. zdecydowała się na powrót do Polski, gdzie kontynuuje karierę w modelingu.

Małgorzata Niemen od 1975 r. była żoną słynnego artysty muzyka, Czesława Niemena. Para pozostała w związku aż do śmierci multiinstrumentalisty w 2004 roku. 22 stycznia 2023 r. wdowa po Niemenie skończyła 69 lat.

Małgorzata Niemen-Wydrzycka z domu Krzewińska urodziła się w 1955 r. w Warszawie. Karierę modelki zaczęła robić w latach 70. Odkryła ją uznana projektantka mody i modelka, Grażyna Hase. W 1973 r. Krzewińska została główną modelką podczas pokazu kolekcji projektantki w Toronto (Kanada). 

Modelka odnosiła największe sukcesy w latach 70. i 80. Współpracowała wówczas z takimi domami mody jak Moda Polska czy Telimena. Również później pojawiała się okazjonalnie na wybiegu. Pozowała m.in. dla włoskiego magazynu „Moda” czy włoskiego „Vogue’a”.

Warszawianka zajmuje się także aktorstwem. Jej debiut miał miejsce w 1975 r., kiedy to wcieliła się w postać hrabianki, Mai Korpalskiej, w „Doktorze Judymie”. Zagrała również kelnerkę w filmie „Dziewczyny do wzięcia”, a także występowała w serialach i telenowelach, m.in. jako Blanka w „Plebanii” (2007–2008).

Po śmierci męża modelka wróciła do jednej ze swoich pasji, jaką jest malarstwo. Bierze udział w spotkaniach artystycznych i udziela się charytatywnie. Dba także o to, aby pamięć o jej zmarłym męża nie przeminęła i zajmuje się jego spuścizną. Zniknęła natomiast z życia publicznego.

Katarzyna Butowtt już jako nastolatka została dostrzeżona na ulicy przez fotografa pracującego dla Grażyny Hase. Urodzona w 1957 r. w Warszawie, w modelingu debiutowała w wieku 15 lat. Jej debiut przypada na 1972 rok. Można było zobaczyć ją w kolekcjach Mody Polskiej, Barbary Hoff, Grażyny Hase, Jerzego Antkowiaka, Ledy czy Cory. W latach 70. i 80. pojawiała się na wybiegach w Szwajcarii i Francji. W latach 90. kontynuowała karierę w modelingu i zaczęła występować w reklamach telewizyjnych. (Przez długi czas była kojarzona z loterią Teletombola.)

Modleka zniknęła z wybiegów w połowie lat 90., chociaż nadal okazjonalnie brała udział w pokazach mody. Zaangażowała się natomiast w wolontariat w Fundacji Dr Clowna. W przebraniu clowna zaczęła odwiedzać chore dzieci w szpitalach.

Śledząc historie polskich modelek, łatwo dojść do wniosku, że w tym zawodzie sławą można cieszyć się zaledwie przez kilka dekad. Po zakończeniu współpracy z agencjami mody niektóre modelki zakładają własne firmy lub organizacje pozarządowe, inne kontynuują pracę w telewizji.