Simona Kossak – niezwykła kobieta, którą nazywano „czarownicą”. Swoje szczęście odnalazła w puszczy

Simona Kossak była córką Jerzego Kossaka, siostrą Glorii Kossak, wnuczką Wojciecha Kossaka i prawnuczką Juliusza Kossaka – malarzy oraz bratanicą pisarek Magdaleny Samozwaniec oraz Marii Pawlikowskiej-Jasnorzewskiej. W odróżnieniu od reszty rodziny nie miała talentu artystycznego – to sprawiło, że była czarną owcą w rodzie. Zasłynęła natomiast jako obrończyni Puszczy Białowieskiej i badaczka dzikich zwierząt, z którymi często dzieliła swoje życie.

Simona Kossak urodziła się 30 maja 1943 roku w Krakowie, w rodzinie o silnych artystycznych korzeniach. Wszyscy mieli nadzieję, że będzie chłopcem, który podtrzyma nazwisko rodu. Ona jednak mało tego, że była dziewczynką, to nie wykazywała żadnych talentów artystycznych. W zamian za to miała ogromne zamiłowanie do przyrody. Miała trudne relacje z rodziną – sama określała swoje dzieciństwo jako pełne emocjonalnego chłodu. Ojciec był zawiedziony, że nie jest synem, a matka bardziej ją tresowała, niż wychowywała.

Wyrodek, tak mówiło się o Simonie – wspomina jej siostrzenica Joanna Kossak. – Była uważana w rodzinie za brzydkie kaczątko.

Niełatwe stosunki z bliskimi i zawód miłosny zainspirowały Simonę Kossak do poszukiwania własnej ścieżki, która ostatecznie zaprowadziła ją na Wydział Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Po ukończeniu studiów Simona wyprowadziła się do Białowieży, gdzie zamieszkała w leśniczówce „Dziedzinka” na skraju Puszczy Białowieskiej. To właśnie tam rozwinęła swoją pasję do badania dzikiej przyrody. Przez ponad 30 lat prowadziła badania nad zwierzętami zamieszkującymi puszczę – zarówno dużymi ssakami, jak żubry, wilki czy rysie, jak i mniejszymi gatunkami.

Simona była znana z niezwykłego podejścia do natury. Często żyła w bliskim kontakcie ze zwierzętami, które traktowała niemal jak rodzinę. Jej życie w puszczy i zaangażowanie w ochronę środowiska zaowocowały licznymi publikacjami naukowymi i popularnonaukowymi. Była także autorką książek, które przybliżały czytelnikom tajemnice przyrody.

W „Dziedzince” Simona Kossak odnalazła nie tylko spokój i swoje prawdziwe „JA”, ale i miłość. Do leśniczówki trafił również Lech Wilczek – fotograf z Warszawy. Ich relacja na początku nie wyglądała na romantyczną, ale ostatecznie połączyła ich miłość do przyrody. Tworzyli nieformalny związek przez kilkadziesiąt lat, a Wilczek jest autorem najsłynniejszych zdjęć Simony.

Simona Kossak nie miała własnych dzieci, choć wiele osób postrzegało ją jako „matkę” Puszczy Białowieskiej. To właśnie przyroda i jej ochrona stanowiły dla niej najważniejszy cel życia.

Simona Kossak zmarła 15 marca 2007 roku w wieku 63 lat, po walce z nowotworem. Jej śmierć była ogromną stratą dla środowisk ekologicznych i wszystkich, którzy cenili jej wkład w ochronę dzikiej przyrody.

Simona została pochowana na cmentarzu w Podolanach, niedaleko jej ukochanej Puszczy Białowieskiej.

Simona Kossak żyła 63 lata, pozostawiając po sobie nie tylko dorobek naukowy, ale także inspirację dla kolejnych pokoleń przyrodników i miłośników natury. Jej wyjątkowa wrażliwość na świat zwierząt, determinacja w walce o zachowanie bioróżnorodności oraz odwaga w realizacji własnych pasji czynią ją postacią niezapomnianą. W 2020 roku została wydana biografia słynnej biolożki „Simona. Opowieść o niezwyczajnym życiu Simony Kossak” autorstwa Anny Kamińskiej. W 2022 roku powstał film biograficzny o tej wybitnej postaci reżyserii Natalii Korynckiej-Gruz. Można w nim zobaczyć unikalne zdjęcia i archiwalne nagrania Simony oraz jej partnera Lecha Wilczka, które zostały udostępnione przez Idę Matysek - cioteczną wnuczkę Simony Kossak i spadkobierczynię testamentu Wilczka. W 2024 roku w kinach będzie można zobaczyć film „Simona Kossak” w reżyserii Adriana Panka, w którym w tytułową rolę wcieli się Sandra Drzymalska, a jej partnera Lecha Wilczka zagra Jakub Gierszał.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Stronę Kobiet codziennie.