Ewa Wachowicz wychowała córkę, teraz opiekuje się mamą
Ewa Wachowicz, znana prezenterka telewizyjna, a od kilku lat również restauratorka, uwielbia wspinaczkę górską. Od 2000 r. jest mamą Aleksandry. Gdy dziewczyna wyprowadziła się z domu, Wachowicz przyjęła pod swój dach swoją matkę.
– Nastąpiła zmiana osób, którymi się opiekuję. Ta rola opiekunki jest teraz nawet bardziej wymagająca, bo jednak relacja z mamą jest inna niż z dzieckiem – powiedziała producentka w rozmowie z Katarzyną Piątkowską, która ukazała się na łamach magazynu „Viva”.
Dopóki żył ojciec producentki, jej rodzice wspierali się nawzajem. Teraz jednak mama Wachowicz wymaga całodobowej opieki i ma problemy z pamięcią krótkoterminową.
– Wiesz, oprócz tego, że się kogoś kocha, ważne jest, żeby się tego kogoś lubiło. Dzięki temu wiele rzeczy łatwiej jest wybaczyć, puścić mimo uszu, rozbroić uśmiechem – wyznała Wachowicz w wywiadzie dla Katarzyny Piątkowskiej.
Celebrytkę łączy bliska relacja z matką. Jak podkreśla, jest to „miłość bezwarunkowa”. Spędza z mamą dużo czasu, ale też dba o to, żeby mieć przestrzeń dla siebie. Zaznacza, że „jest osobą prowadzącą aktywne życie, dom, restaurację, program telewizyjny”. Dlatego zdarza jej się bywać w Zawoi pod Babią Górą, gdzie ma swój drugi dom. Tutaj jest w stanie znaleźć czas na odpoczynek i obcowanie z naturą. W takich momentach może także liczyć na pomoc brata.
Kim jest Ewa Wachowicz?
Ewa Wachowicz występuje w programach telewizyjnych, jest producentką telewizyjną i autorką książek kucharskich. Prowadzi także własną restaurację. W jej resto barze na Starym Mieście w Krakowie można zamówić dania bazujące na lokalnych produktach i starannie dobranych recepturach. Lokal mieszczący się w słynnej Kamienicy Kantorowskiej powstał w 2017 r. na terenie byłej kawiarni „U Zalipianek”. Przetrwał pandemię i w dalszym ciągu przyciąga zwolenników dobrej kuchni.
Ewa Wachowicz urodziła się w 1970 r. w Gorlicach w rodzinie rolniczej. Studiowała technologię żywności, ale przerwała naukę, aby rozpocząć współpracę z ówczesnym premierem, Waldemarem Pawlakiem (w latach 1993-1995 była jego sekretarką prasową). Ostatecznie wróciła też na studia, aby w 2001 r. zdobyć tytuł magistra zarządzania jakością.
W latach 90. Wachowicz postanowiła spróbować swoich sił w modelingu. Jak się wkrótce okazało, był to strzał w dziesiątkę. W 1992 zdobyła tytuł „najmilszej studentki Krakowa”, później została Miss Małopolski, a w tym samym roku zwyciężyła w konkursie Miss Polonia oraz zajęła III miejsce w wyborach Miss World.
Na lata 90. przypada także początek telewizyjnej kariery Wachowicz. W tym czasie polska miss założyła firmę producencką „Promiss”, prowadziła emitowany przez Polsat teleturniej „100 procent dla stu” oraz została producentką emitowanych przez Telewizję Polską „Podróży kulinarnych Roberta Makłowicza”. W latach dwutysięcznych kontynuowała swoją działalność producencką, zajęła się m.in. produkcją „Domowej kawiarenki” dla Polsatu. Ponadto pisała książki o tematyce kulinarnej.
Wachowicz była także rzeczniczką prasową konkursu Miss World i występowała w „Tańcu z gwiazdami”. Ponadto występowała w Polsacie w swoim autorskim programie, „Ewa gotuje” (została także jego producentką), jak też udzielała się w Polsat Café, w magazynach dla kobiet.
Rok przed założeniem krakowskiego resto baru prezenterka zaczęła prowadzić audycję „Śniadania z Ewą Wachowicz” na antenie Radia Kraków. Zaczęła również dzielić się swoją wiedzą podczas warsztatów kulinarnych, a w 2018 r. została felietonistką Wirtualnej Polski. W 2020 r. ukazał się wywiad rzeka z Ewą Wachowicz, przeprowadzony przez Marka Bartosika, „Wszystkie korony Ewy Wachowicz”.
Zadbaj o swoje naturalne piękno!
Nie żyje Stanisław Tym
Plotki, sensacje i ciekawostki z życia gwiazd - czytaj dalej na ShowNews.pl
- Znaleźliśmy drugą żonę Solorza! Zaszyła się w Afryce | TYLKO U NAS ZDJĘCIA
- Mąż Bosackiej nie ma romansu! Czy ma szansę wrócić? Stanowcza odpowiedź gwiazdy
- Zwykli ludzie nie mają tam wstępu. Tak Górniak nosi się po strefie dla VIP-ów
- Jurksztowicz i Dębski usłyszeli wyrok sądu. Dostali rozwód, ale to nie koniec wojny