Pomadka do ust to produkt, którego nie może zabraknąć w kobiecej kosmetyczce. Zobacz, jak dobrać kolor szminki do typu urody

Pomadka do ust to kosmetyk o długiej historii. Wersję przypominającą tę znaną nam współcześnie stworzyli w drugiej połowie XIX wieku Francuzi. Pierwsze opakowanie, podobne do dzisiejszego, szminki zyskały w 1900 roku dzięki firmie Guerlain. Nie był to jednak sam początek dziejów szminki. Znaleziska archeologiczne potwierdzają, że jej protoplastka znana była w już w Mezopotamii, 2500 lat temu. Miała wówczas postać pasty składającej się przede wszystkim z rozdrobnionych kamieni półszlachetnych.

W starożytnym Egipcie mieszano ochrę i tłuszcze roślinne. Jedna z cenniejszych barw – fiolet, powstawała dzięki połączeniu jodu i bromu. Kleopatra zaś malowała usta mieszaniną ołowiu i proszku z żuków. Warto dodać, że wymienione kombinacje były trujące! Na przestrzeni wieków malowanie ust potwierdzało wysokie urodzenie lub – przeciwnie – symbolizowało niemoralne prowadzenie się.

Dzisiejsze szminki do ust występują w szerokiej gamie kolorów i rodzajów. Przed zakupem tej konkretnej warto zastanowić się, jakie są nasze oczekiwania względem pomadki do ust. Bardzo popularne i praktyczne są szminki odporne na ścieranie, utrzymujące się na ustach przez kilka godzin. Nie powinny ich jednak stosować kobiety ze skłonnościami do pierzchnięcia warg. Wysoką ceną za trwały efekt jest bowiem możliwe wysuszenie ust.

Modne są również pomadki z efektem połysku. Zawierają one kilkanaście procent pigmentu, a ich podstawowym zadaniem jest optyczne powiększanie ust i nadanie im blasku. Na przeciwległym biegunie znajduje się szminka do ust matowa. Ta wyróżnia się mocnym napigmentowaniem i sprawdzi się zarówno w makijażu dziennym, jak i wieczorowym. Korzystanie z nich wymaga wprawy. Najlepiej prezentują się na pełnych ustach, których nie trzeba wizualnie powiększać.

W drogeriach znaleźć można również pomadki z efektem błyszczyka i "wilgotnych ust" lub powiększające usta dzięki zawartości kwasu hialuronowego. Dostępne są także pomadki niebrudzące, z dodatkiem silikonu, dzięki któremu możemy zaoszczędzić sobie dylematu, jak usunąć szminkę z ubrań. U niektórych osób powodują one jednak uczucie ściągnięcia.

Skład pomadki jest kwestią istotną, szczególnie w kontekście informacji, głoszącej, iż statystyczna kobieta zjada w ciągu swojego życia około 4 kilogramów tego kosmetyku. Choć wyliczenia te są podawane w wątpliwość, warto jednak wiedzieć, czego używamy do makijażu, tym bardziej że kosmetyki aplikowane na usta przenikają do organizmu.

Za trwałość i konsystencję pomadki do ust odpowiedzialne są oleje i woski, które decydują również o właściwościach nawilżających oraz pielęgnujących. Najczęściej stosowany jest olejek rycynowy i wosk pszczeli. Są to składniki bezpieczne, zapewniające delikatny połysk i odpowiednią konsystencję. Warte zainteresowania są także często obecne w szminkach ekologicznych woski carnauba i candelilla. Zdarza się, że stosowany jest olejek arachidowy, niebezpieczny dla alergików. Za połysk i nawilżenie odpowiada lanolina, a bazą pod barwnik, zapewniającą odpowiednie rozprowadzenie koloru i krycie, jest dwutlenek tytanu. Te substancje także nie są szkodliwe.

Szminka do ust może jednak zawierać mniej bezpieczne składniki. To między innymi wspomniany wyżej ołów. Jest toksyczny i może wywoływać dolegliwości ze strony układu pokarmowego. Wątpliwości wzbudzać powinien również tricklosan. Pomadki do ust zawierają go w niewielkich ilościach, a na dodatek coraz więcej producentów wycofuje ten składnik. Warto jednak wiedzieć, że badania potwierdziły związek pomiędzy tricklosanem a zaburzeniami hormonalnymi i problemami z sercem.

W składzie szminek często pojawiają się również silikony, odpowiedzialne za nawilżenie, efekt powiększenia czy wodoodporne właściwości. Teoretycznie nie są szkodliwe, budzą jednak sporo kontrowersji. Działają na zasadzie blokera, zatykając pory skórne oraz utrudniając wchłanianie substancji aktywnych. Nie podlegają one również biodegradacji i rozpuszczaniu w wodzie, co jest ważną informacją dla osób prowadzących ekologiczny tryb życia. W szminkach do ust znaleźć można także parabeny (Phenylparaben, Propylparaben, Metylparaben, Butylparaben, Ethylparaben, Isobutylparaben), czyli substancje konserwujące, stosowane głównie w szminkach o płynnej konsystencji. Mają opinię szkodliwych i rakotwórczych, nie jest to jednak jednoznacznie udowodnione.

Kluczową kwestią jest dobranie koloru pomadki pod kątem karnacji i włosów oraz naturalnej barwy ust. Niezależnie od wszystkich reguł dobrze jest jednak przetestować kilka wariantów, korzystając z drogeryjnych testerów lub próbek. Czasem intuicja pozwala wskazać najlepszy kolor. Nieco uogólniając, można stwierdzić, że u kobiet o jasnej karnacji i blond włosach sprawdzą się delikatne szminki w odcieniach różu, brzoskwini lub beżu. Odważniejsze panie mogą zdecydować się na fiolety. Warianty krwistoczerwone sprawdzą się w makijażu wieczorowym.

Posiadaczki jasnej skóry i włosów unikać powinny natomiast intensywnie różowych, pomarańczowych i brązowych pomadek. W przypadku jasnej karnacji i włosów rudych sprawdzi się czerwień oraz odcienie pomarańczowo-czerwone lub wpadające w brąz. Unikać natomiast należy fioletów i róży. Przy jasnej karnacji i ciemnych włosach dowolność jest większa. W puli możliwości znajdują się nieco ciemniejsze i mocniejsze kolorystycznie pomadki, szczególnie ciemnoróżowe, malinowe, karmelowe i czerwone.

W przypadku ciemniejszej karnacji możliwe są eksperymenty. Szczególnie warte uwagi są pomadki w barwach śliwkowych, winnych lub mocno czerwonych. Jeśli cera ma żółtawy odcień i zestawiona jest z jasnobrązowymi lub rudymi włosami, najlepsze będą odcienie ciepłe: karminowa czerwień oraz brązy: czekolada, toffi czy kawa. Jeśli natomiast skóra bez problemu opala się na ciemnobrązowo, a włosy są brązowe lub czarne, dobry wybór stanowić będą odcienie chłodne: fiolety, kolor czerwonego wina czy róż przełamany brązem. Oliwkowa cera dobrze współgra ze szminkami brązowo-czerwonymi, jasnobrązowymi oraz purpurowymi.

Swoistą ciekawostką jest czarna pomadka do ust, o której najczęściej przypominamy sobie w kontekście karnawału czy Halloween. Nie jest to jednak jej jedyne przeznaczenie: makijażyści twierdzą, że pasuje do każdego typu urody, nic więc dziwnego, że obecna jest w kolekcjach światowych producentów. Właściwie jedyna zasada używania czarnej szminki głosi, iż jeśli malujemy usta na czarno, reszta makijażu musi pozostać naturalna. Jeśli i to jest zbyt ekstrawaganckim wyborem, warto pomalować usta swoją zwykłą szminką, musnąć je czarną pomadką, a potem znów przykryć pierwszym odcieniem. Łatwo w ten sposób uzyskać klimatyczny, jesienny wariant.

Paradoksalnie: im trwalsza jest szminka, do ust tym trudniej usunąć ją z odzieży, jeśli już kosmetyk się na niej znajdzie. Na szczęście istnieje kilka sposobów, które ułatwią to zadanie. Przede wszystkim warto jest usunąć nadmiar kosmetyku za pomocą ostrego elementu, uważając jednak, aby nie wetrzeć barwnika w materiał ani go nie rozmazać. Następnie można próbować usunąć plamę: alkoholem metylowym, płynem do mycia naczyń lub mydłem. Tego ostatniego powinno być dużo, a najlepiej namoczyć ubranie w wodzie z mydłem na noc.

Jeśli plama jest świeża, pomocny może okazać się lakier do paznokci, jeśli zaś zaschnięta – wazelina. Gdy zabrudzenie powstało na płótnie, można po prostu wygotować materiał. Używając różnego rodzaju środków należy pamiętać, że mogą one przebarwić materiał. Z tej przyczyny należy zawsze przeprowadzać test na niewidocznym fragmencie tkaniny.

Ciekawym zadaniem może być samodzielne przygotowanie szminki w domu. Potrzebne będą: wosk pszczeli, masło kakaowe lub masło shea oraz olej kokosowy, które należy wymieszać w równych częściach i rozgrzać, wkładając do gorącej wody, a następnie dodać do nich barwniki. Mogą to być substancje naturalne, takie jak: proszek z buraków, czerwona lub różowa glinka. Całość należy przelać do pojemnika i przechowywać w chłodnym miejscu. Jeśli ktoś zastanawia się, jak zrobić pomadkę z łatwiej dostępnych składników, jako bazę może wykorzystać wazelinę.

Ceny szminek są różne: od kilkunastu złotych po kilkaset. Różnica ta wynika z renomy producenta, trwałości oraz użytych składników. Nie zawsze ta droższa będzie najlepszym wyborem.