Łupież pojawia się najczęściej jesienią i zimą
MIT: W przypadku klasycznego łupieżu pora roku nie ma znaczenia. Dolegliwość może wystąpić zarówno latem, jak i w chłodniejsze jesienne i zimowe miesiące. Zimą z powodu noszenia czapki, która chroni przed utratą ciepła, gruczoły łojowe zlokalizowane na skórze głowy produkują więcej sebum, co łatwo zaobserwować, ponieważ włosy szybciej się przetłuszczają. Niedostosowanie częstotliwości mycia włosów do aktualnych potrzeb, prowadzi do nagromadzenia się łoju i zanieczyszczeń na powierzchni skóry głowy i pogorszenia jej stanu. Wówczas łupież może wystąpić lub jego objawy ulec nasileniu, lecz taki stan może wystąpić także latem z powodu niewystarczającej higieny.
Łupieżu nie trzeba leczyć, ponieważ ustępuje samoistnie
MIT: Dolegliwość wymaga podjęcia specjalistycznego leczenia, gdyż w przeciwnym wypadku może prowadzić do przerzedzenia się włosów. Indywidualną terapię powinien dobrać trycholog, czyli osoba specjalizująca się w diagnozowaniu oraz leczeniu chorób skóry głowy i włosów. Skuteczna kuracja zakłada stosowanie łagodzącego i przeciwświądowego szamponu lub emulsji, których skład uwzględnia także substancje o działaniu grzybobójczym i przeciwzapalnym – najczęściej ketokonazol. Równocześnie powinny być stosowane preparaty ograniczające produkcję sebum przez gruczoły łojowe zlokalizowane na skórze, a także środki keratolityczne, które przyspieszają złuszczanie się martwego naskórka. W ich składzie występują substancje wspomagające złuszczanie się skóry, takie jak kwas salicylowy czy zmikronizowana siarka.
Domowe sposoby wystarczą, by pozbyć się łupieżu
MIT: Domowe sposoby walki z łupieżem niestety nie są wystarczające. Ich stosowanie może wspomóc terapię leczniczą opracowana indywidualnie do potrzeb pacjenta przez trychologa, lecz nie zwalcza przyczyny dolegliwości. Ulgę może przynieść masowanie skóry głowy oliwą z oliwek o działaniu przeciwzapalnym i łagodzącym. Ponadto stosowanie płukanek do włosów z tymianku, melisy, mięty lub pokrzywy. A także wcierek zawierających wyciągi lub ekstrakty z korzenia łopianu większego, kłącza tataraku zwyczajnego, brzozy brodawkowatej, czarnej rzepy i nasturcji.
