Anna Dzieduszycka zagrała w filmie nominowanym do Oscara. Kim jest, jakie ma doświadczenie zawodowe i czy od zawsze chciała zostać aktorką

Urodziła się 12 grudnia 1990 roku. Choruje na achondroplazję – genetyczną chorobę, powodującą zaburzenie rozwoju kości w organizmie. Jej skutkiem jest m.in. niski wzrost, krótkie ręce i nogi, nieproporcjonalne do normalnych wymiarów głowy. Należy pamiętać, że jest to niepełnosprawność fizyczna, a nie umysłowa. Rozwój intelektualny osób z achondroplazją jest dokładnie taki sam jak u osób zdrowych.

Anna ma 118 cm wzrostu i nikt nie wie, jak w tym ciele mieści się tyle energii. Na co dzień zajmuje się opieką nad dziećmi i zwierzętami. W dzieciństwie marzyła, aby zostać strażakiem lub agentką wywiadu. Obecnie aktorstwo jest jej pasją i traktuje je jako dodatkowe zajęcie.

- Nigdy nie miałam pragnień, że chcę zostać aktorką. Ja po prostu kocham życie spontaniczne i pozytywne. Bardzo lubię poznawać nowych ludzi, doświadczać spontanicznych rzeczy, uczyć się. Moją główną szkołą jest właśnie życie. – powiedziała w programie DDTVN

Jej debiutem scenicznym była rola w sztuce w reżyserii Rafała Urbackiego (w Instytucie Teatralnym im. Raszewskiego), którą dostała po tym, jak spontanicznie wzięła udział w castingu. Później można było ją oglądać we „Wściekłości” Mai Kleczewskiej w Teatrze Powszechnym w Warszawie. Na ekranie pojawiła się w wielu filmach krótkometrażowych, takich jak: „Ile stopni ma ciepły głos” i „Bezrybie” Konrada Domaszewskiego, „Marionetka” Mateusza Wójtowicza czy ostatnio w nominowanej do Oscara „Sukience” Tadeusza Łysiaka. Zagrała również w „Ułaskawieniu” Jana Jakuba Kolskiego oraz „Dawidzie i Elfach” Michała Rogalskiego.
22 kwietnia w Teatrze Studio będzie miał premierę spektakl "Oda do radości" w reżyserii Wojtka Ziemilskiego z jej udziałem.

Anna mierzy 118 cm wzrostu. Jednak podchodzi teraz do tego z ogromnym z dystansem, który dotyczy również sposobu mówienia o tym. Jak sama zaznacza:

- Ja jestem karłem i lubię kiedy nazywa się rzeczy po imieniu. Nie cierpię określenia „niskorosłość”. Dla mnie „niskorosły” to jakaś nowomowa. W encyklopedii występuje jako określenie drzewka bonsai albo osoby o korzeniach azjatyckich. Ani ze mnie Azjatka, ani roślina… (śmiech). Wychowałam się wśród braci normalnego wzrostu i obeszło się bez taryfy ulgowej. – wspomina w DDTVN.

Jako nastolatce nie było jej łatwo. Każda „inność” w okresie dojrzewania budzi ogromną sensację. Czuła się wówczas wykluczona. W dorosłym życiu również zmaga się z problemami, również takimi, które są natury technicznej. Większość osób o normalnym wzroście na to nie zwraca uwagi, ale dla Anny wysoko umieszczone włączniki światła, przyciski domofonów, czy okienka dla interesantów w urzędach, to duże wyzwanie. Jednak radzenia sobie z takimi sytuacjami nauczyli ją starsi bracia, którzy od maleńkiego nie dawali jej forów i nie wyręczali jej w niczym.

„Sukienka” to film opowiadający historię Julii, która pracuje w przydrożnym motelu. Główna bohaterka cierpi na karłowatość – całe jej życie naznaczone jest piętnem wzrostu. Mieszka w małej miejscowości, w której cała społeczność traktuje ją jak wyrzutka ze względu na jej wygląd. Jej życie zmienia się pewnego dnia, kiedy poznaje kierowcę ciężarówki.

Film opowiada o pragnieniu miłości, czułości i niezrozumieniu osoby z niepełnosprawnością przez innych ludzi.

„Sukienka” została doceniona na międzynarodowych festiwalach - zdobyła nagrody na m.in. São Paulo Film Festival, Thomas Edison Film Festival, Atlanta Film Festival oraz warszawskim Grand Off. Teraz ma szansę na Oscara.

94. ceremonia rozdania Oscarów 2022 odbędzie się w nocy z niedzieli na poniedziałek (z 27 na 28 marca 2022 r.). Transmisję ze Stanów Zjednoczonych, tradycyjnie, przeprowadzi stacja ABC. W Polsce będzie można ją również zobaczyć na żywo na platformie CANAL+.