Kobiety zajmowały silną pozycję w IT. To właśnie one napisały pierwsze oprogramowanie. Przypominamy żeńskie zawody na starych fotografiach

Praca kobiet ma długą i zmienną historię. W latach 40. kobiety chętnie zajmowały się tym, co można nazwać dziś programowaniem, za to mniejszą popularnością wśród żeńskiej części populacji cieszył się zawód nauczycielki. Dzisiaj role się odwróciły. Przygotowaliśmy przegląd zawodów wykonywanych przez kobiety na starych fotografiach.

Chcesz wiedzieć, w jakich zawodach pracowały kiedyś kobiety? Zobacz, czym się zajmowały!

Nie każdy zdaje sobie sprawę z tego, że już kilkadziesiąt lat temu kobiety prowadziły aktywne życie zawodowe w branży IT. Niektóre źródła podają, że pierwszymi „programistkkami” były: Fran Bilas, Betty Jean Jennings, Ruth Lichterman, Kay McNulty, Betty Snyder i Marlyn Wescoff. W latach 40. XX wieku napisały one oprogramowanie na pierwszy komputer na świecie, ENIAC (od ang. Electronic Numerical Integrator And Computer – Elektroniczny, Numeryczny Integrator i Komputer). Inne źródła utrzymują natomiast, że pierwszą programistką była już Ada Lovelace, dziewiętnastowieczna matematyczka i poetka.

W odpowiedniku naszej dzisiejszej branży IT było bardzo dużo kobiet, ale nie trafiały na pierwsze strony gazet. Pracownice i naukowczynie notorycznie pomijano w tworzonej przez mężczyzn historii, a w 1946 roku, podczas oficjalnej premiery pierwszego komputera, maszyna została zaprezentowana przez matematyka, Arthura Burksa. Dokonał on w obecności dziennikarzy pierwszych, historycznych obliczeń na ENIAC-u. O programistkach nie pojawiły się nawet wzmianki w prasie, mimo że w latach 30. i 40. kobiety stanowiły 30-50 proc. pracowników ówczesnej branży technologicznej związanej z komputerami. Tworzenie oprogramowania przez kobiety nikogo nie dziwiło, ale praca była mniej prestiżowa niż obecnie.

Kobiety odegrały także ważną rolę podczas II wojny światowej. Pracowały przy produkcji żywności oraz społecznie, niosąc pomoc mieszkańcom, żołnierzom i ofiarom wojennym. Pod nieobecność swoich mężów i braci wykonywały również męskie prace, obsadzając m.in. stanowiska popularne wśród mężczyzn. Oprócz tego były maszynistkami, zaopatrywały społeczność w żywność, pracowały w aptekach, uczyły, szyły, prały, prasowały, gotowały, a nawet spawały. Łatwo im było znaleźć posadę w fabryce, gdzie zajmowały się m.in. produkcją maszyn oraz sprzętu elektronicznego.

Pracownice stopniowo traciły swoją pozycję rynkową po zakończeniu II wojny światowej, gdy mężczyźni wrócili z frontu i zaczęli przejmować ich stanowiska pracy. Ponadto w latach 50. kładziono duży nacisk na rolę kobiety w prowadzeniu domu. W środkach masowego przekazu propagowano wizerunki matek i gospodyń domowych, które dążą przede wszystkim do zaspokojenia potrzeb męża i dzieci. W obliczu dużej presji społecznej niektóre kobiety starały się o pracę wbrew woli rodziny.

Nastąpił także spadek kobiet kontynuujących edukację. Jak podaje Nina Stoneham, w połowie lat 50. w Stanach Zjednoczonych aż 70 proc. kobiet obsadzało stanowiska biurowe, przy liniach montażowych lub w usługach. W Polsce sytuacji była nieco inna ze względu na silne wpływy radzieckie i etos pracy w okresie stalinizmu.