"Moje dziecko się tnie!" Problem rośnie. Gdzie szukać pomocy?

Zobacz wideo: Sytuacja rzepaku i szansa na dobry zarobek rolników

13-letnia Natalka tnie się żyletką. 15-letni Patryk - nożem i kapslem. Matka właśnie musiała odebrać go z obozu, po alarmie wychowawców. Problem rośnie wskutek pandemii, a nie pomaga go rozwiązać zapaść dziecięcej psychiatrii. Tymczasem samookalecza się już nawet co trzeci nastolatek. Pandemia, nauka zdalna, izolacja - tylko pogłębiły problemy dzieci. Jednocześnie też jeszcze bardziej dostęp do profesjonalnej pomocy dla nich.

- Szacunki mówią o tym, że okalecza się w różny sposób 30 procent nastolatków z grupy wiekowej 12-16 lat. Zdarzają się jednak przypadki okaleczających się siedmio- i ośmiolatków. Skala problemu jest naprawdę poważna - mówi dr Mirosław Dąbkowski, specjalista psychiatrii dzieci i młodzieży z Poradni Zdrowia Psychicznego Wojewódzkiego Szpitala Zespolonego w Toruniu.

Dlaczego nastolatki okaleczają się? Psychiatra Mirosław Dąbkowski, podobnie jak inni specjaliści, podkreśla, że odpowiedź nie jest jedna i krótka. Zadawanie sobie bólu pozwala rozładować emocje, z którymi młody człowiek nie potrafi sobie inaczej poradzić. To może być złość, wstyd, lęk, rozpacz, silny niepokój.

- Ból fizyczny - ostry, dolegliwy - zaczyna wówczas przyćmiewać ból psychiczny - mówi dr Dąbkowski.

Lista powodów, dla których nastolatki sięgają po żyletkę czy nóż jest jednak o wiele dłuższa... W tle natomiast może być i okresowy kryzys, i epizod depresyjny, i inicjacja psychozy.

Co ma robić rodzic, który dostrzega, że jego dziecka okalecza się? Specjaliści zgodnie zalecają, by po pierwsze: reagować szybko, nie bagatelizować, nie krzyczeć i zapewnić profesjonalną pomoc. Niestety, zapaść psychiatrii dzieci i młodzieży w całym kraju jest faktem i nie pomaga rozwiązać problemu samookaleczeń. Nie lepiej jest z dostępem do psychologów dziecięcych z odpowiednim przygotowaniem i doświadczeniem.

- Braki kadrowe są dotkliwe także u nas. Robimy jednak, co możemy - mówi dr Ewa Kordyjak-Starczewska, koordynator ds. psychiatrii w Wojewódzkim Szpitalu Zespolonym w Toruniu. -Gdzie rodzice okaleczających się dzieci mogą szukać pomocy? Radziłabym pierwsze kroki skierować do psychologa. Konsultacja u niego powinna dać odpowiedzieć na podstawowe pytanie o to, czy sytuacja wymaga pomocy psychologicznej właśnie, czy też psychiatrycznej.

Doktor Dąbkowski zaznacza, że w np. w Toruniu sytuacja nie jest jeszcze tak tragiczna jak w innych miastach. Bezpłatnej konsultacji można szukać w Poradni Psychologiczno-Pedagogicznej. Pomocy psychiatrycznej natomiast, na NFZ, w Poradni Zdrowia Psychicznego WSZ w Toruniu.

- W sytuacjach nagłych wyznaczane są terminy "na za kilka dni". W pozostałych czeka się obecnie około miesiąca. W krańcowych sytuacjach natomiast zawsze można zgłosić się do szpitalnej izby przyjęć - radzi.

Zarówno lekarze jak i rodzice dobrze zdają sobie jednak sprawę z tego, że najszybciej pomoc można dla dziecka uzyskać prywatnie. Stawki? Oto część cennika jednej z poradni w regionie. Pierwsza wizyta lekarska lub psychoterapeutyczna – 250 zł / 50-60 min. Konsultacje przed rozpoczęciem psychoterapii – 130 zł / 50 min. Sesja psychoterapii indywidualnej – 130 zł / 50 min. (...)

Nie tylko rodzice 13-letniej Natalki i 15-letniego Patryka są przerażeni i czują się bezradni. Problem samookaleczeń dzieci i młodzieży narasta. Co się za nim kryje? Jakie są powody, dla których dzieci zadają sobie fizyczny ból? Co mówią specjaliści? Jak obecnie starać się pomóc dziecku?

O tym napiszemy w piątkowym Magazynie "Nowości". Czytelników zachęcamy do dzielenia się swoimi relacjami i opiniami na ten temat droga mailową: malgorzata.oberlan@nowosci.com.pl