Nie miały zbyt dobrej opinii, teraz cieszą się popularnością. Historia białych kozaków sięga kosmosu

Przywodzą na myśl młodą kobietę ze skórą potraktowaną samoopalaczem, tlenionymi włosami oraz w kusej sukience. Białe kozaki we wczesnych latach 2000 były w Polsce obiektem drwin, a nawet utożsamiano je z paniami lekkich obyczajów. Skąd jednak tak silne uczucia wobec obuwia? Jak się okazuje, uzasadnienie leży w ich historii.

Wbrew temu, co by się mogło wydawać, białe kozaki nie powstały w latach 2000. a znacznie wcześniej. Ich początków można upatrywać w połowie lat 60. XX wieku w Stanach Zjednoczonych. „Ojcem” tego obuwia był André Courrèges, francuski projektant mody. Jego projekty inspirowane były modernizmem i futuryzmem, a działalność zbiegła się z wyścigiem kosmicznym, czyli rywalizacją pomiędzy Stanami Zjednoczonymi a ZSRR w osiągnięciach w celu eksploracji kosmosu oraz z drugą falą feminizmu. Courrèges skupiał się na mobilności kobiety, chcąc, by jej ciało było „twarde i wolne”. Ubrania jego projektu były minimalistyczne i monochromatyczne, a syntetyczne tkaniny uwalniały kobiety od konieczności prasowania.

W 1964 roku pokazała się wiosenna kolekcja André Courrèges'a zatytułowana Moon Girl Collection, wpisująca się w space age, czyli nurt w modzie nawiązujący do wyścigu kosmicznego. Projekty były inspirowane strojami astronautów. Na wybiegu pojawiły się geometryczne kroje, sukienki przed kolano, a także białe kozaki.

Buty te były białe, dopasowane do łydki i posiadały niewielki obcas. Tą nazwą obuwia z czasem zaczęto określać nie tylko buty projektanta, ale i inne, podobne do nich. Kozaki te zaczęły się nieco zmieniać, wykonywano je w innych niż biały kolorach, zmieniano obcas czy materiał.

Wówczas buty projektanta sięgające przynajmniej za kostkę określano jako „go-go boots”. Ich nazwa pochodzi z francuskiego „à gogo”, co można przetłumaczyć jako do syta, w bród. To obuwie spodobało się właścicielom dyskoteki „Whiskey a Go-Go”, gdzie pracowała didżejka Rhonda Lane, która nie tylko puszczała muzykę, ale i tańczyła w klatce. Jej taniec nie był tak nacechowany erotycznie, jak współczesny taniec znany pod nazwą „go-go”, lecz podobał się klientom. Klub zatrudnił więcej tancerek, które także zakładały białe kozaczki. Buty te zaczęto kojarzyć właśnie z tym zajęciem i coraz bardziej je seksualizować.

Buty z czasem zmieniały swoją formę, robiono między innymi takie z wyższą cholewką, wyższym i grubszym obcasem, dodawano sznurowanie czy nawet koronkę. Sięgały po nie gwiazdy, w tym Christina Aguilera oraz Britney Spears.

W Polsce w latach 60. także noszono kozaki, choć sięgano po bardziej zachowawcze kolory, jak brąz. Białe kozaki były rzadko widywane, choć nosiła je przykładowo Violetta Villas, która miała je na sobie choćby w teledysku do piosenki „Nie ma miłości bez zazdrości”.

Białe kozaki także w Polsce zyskały na popularności. Podobnie jak za granicą, tak i w naszym kraju wybierały je młode gwiazdy świata show-biznesu, w tym Doda oraz Mandaryna. Współcześnie moda na stylizowanie ich w wulgarny sposób minęła, lecz wciąż są wybierane jako ciekawy element outfitu.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Stronę Kobiet codziennie; Obserwuj StronaKobiet.pl!