Osoby LGBT+, które na pewno kojarzysz. To ludzie literatury, sztuki, nauki i polityki

W polskich mediach rozgorzała dyskusja na temat tego, czy faktycznie "LGBT to nie ludzie, to ideologia", jak na antenie TVN skomentował poseł Jacek Żalek (PiS). Przemysław Czarnek, kolega partyjny posła Żalka, skomentował także, że osoby LGBT "nie są równe normalnym ludziom". Oliwy do ognia dolał Andrzej Duda, który podczas spotkania z wyborcami w Brzegu, porównał edukację w duchu równości do indoktrynacji komunistycznej, a samo LGBT określił jako "neobolszewickie".

Temat równości i wychowania w poszanowaniu płci i orientacji seksualnych wciąż budzi kontrowersje. Politycy żerują na lęku przed innością i stereotypach. Wiedza na temat osób LGBTQ jest nikła – jako społeczeństwo nie odróżniamy płciowości od seksualności, transseksualizmu od sztuki drag, osób homoseksualnych od biseksualnych. Próby wyjaśnienia tych kwestii napotykają opór, napędzany przekonaniem o nachalnej propagandzie środowisk LGTBQ. Sytuację osób i środowisk związanych z tym ruchem pogarsza fakt, że stereotypy i język pełen niechęci używany jest przez osoby, które posiadają władzę i autorytet.

Życie w nie-tęczowych barwach

Niechęć do osób homoseksualnych była widoczna także na przestrzeni dziejów. Możnym tego świata wolno było więcej, stąd liczne anegdoty np. o Ryszardzie Lwie Serce lub Henryku Walezym. Jednak nawet wybitne osiągnięcia nie chroniły przed potępieniem społeczeństwa. Scenarzysta i prozaik Oscar Wilde zniszczył swoje zdrowie, odbywając zasądzoną karę za utrzymywanie stosunków z mężczyznami.

Z kolei genialny matematyk Alan Turing został poddany szkodliwej terapii hormonalnej, która miała go „wyleczyć” z homoseksualnych skłonności. Piotr Czajkowski całe życie ukrywał swoje preferencje, co przypłacił ciężką depresją.

Wydaje się, że osoby zasłużone dla kultury i nauki cenimy za ich osiągnięcia. Czy kwestia ich preferencji seksualnych sprawia, że zmieniamy osąd na temat ich dziedzictwa?