Zwyczaje witania wiosny. Bociek jest! Wiosny wiest (czyli staropolskie zwiastun).
ZWYCZAJE WITANIA WIOSNY: TOPIENIE MARZANNY
Zwyczaj topienia marzanny odwołuje się do postaci słowiańskiej bogini, która utożsamia zimę i śmierć. Zgodnie ze starosłowiańskim zwyczajem, odbywającym się w czasie Jarego Święta, zabicie kukły, a w zasadzie jej spalenie, przedstawiającej boginię, powoduje rychłe nadejście wiosny.
W Polsce jest to najbardziej popularny zwyczaj związany z witaniem wiosny. Topienie marzanny cieszy się szczególnym powodzeniem u dzieci i młodzieży. Słomiana marzanna jest wrzucana do najbliższej rzeki.
ZWYCZAJE WITANIA WIOSNY: GAIK/MAIK, NOWY LATEK - ZWYCZAJ CHODZENIA Z GAIKIEM
Często topienie marzanny związane było z obnoszeniem gaika, które odbywało się w czwartą niedzielę Wielkiego Postu, jednak jego rodowód jest jeszcze przedchrześcijański. W XX wieku zaczęto go również praktykować w pierwszy dzień wiosny - 21 marca. Czym jest gaik? To przybrana, sosnowa gałąź, symbolizująca wiosnę i rozkwit przyrody, z którą chodzono po wsi wraz ze śpiewem i przyśpiewkami. Gaik zwany jest także złotym latkiem. Za jego wniesienie gospodynie obdarowywały noszącego drobnymi datkami lub smakołykami. Obecnie gaik zazwyczaj obnoszony jest przez dziewczęta, a całemu obrzędowi towarzyszy składanie życzeń, taniec i śpiew.
ZWYCZAJE WITANIA WIOSNY: WIOSENNE WAGARY
Pierwszy dzień wiosny to dzień wagarowicza, a jak dzień wagarowicza to wiosenne wagary. Sposobów na spędzenie tego dnia jest coraz więcej. Często organizowany jest dzień wagarowicza w formie wyjścia w ramach zajęć lekcyjnych. Jest do dobra okazja do integracja klasy, czy poszczególnej grupy w obrębie szkoły. Oczywiście nie każdy decyduje się spędzać dzień wagarowicza w murach szkoły. Wszak taka jest właśnie tradycja.
