Szarlota / Dastin
Jedna z korespondentek zwróciła się do Rady z pytaniem, czy istnieje w języku polskim imię Szarlota i czy imię Dastin jest osobnym imieniem, czy tylko zdrobnieniem imienia Dunstan.
Odpowiedzi udzieliła sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:
(…) imię Szarlota w polszczyźnie nie istnieje. Spolszczeniem francuskiego Charlotte jest Karolina – Charlotte bowiem to (na gruncie języka francuskiego) żeńska forma imienia Charles, którego polskim odpowiednikiem jest Karol (oczywiście, w języku francuskim istnieje też imię Caroline, to jednak nie ma związku ze sprawą, którą Pani porusza). Jeśliby chciała Pani je nadać swej córce i poprosiła nas Pani o opinię w tej sprawie, to opinia ta byłaby negatywna. To jednak nie brak istnienia w języku polskim imienia Szarlota byłby tu koronnym argumentem, lecz fakt, że jest to imię ośmieszające – jego zdrobnienie miałoby taką samą postać jak nazwa popularnego ciasta jabłkowego: szarlotka. Ta zbieżność nazw niewątpliwie naraziłaby małą, a później dorastającą Szarlotę, na wiele nieprzyjemności.
Także imię Dustin – ani w oryginalnej postaci, ani w formie spolszczonej (którą Pani przywołała) Dastin – nie należy do zasobu polskich imion.
Gonsalwy
Przyszły ojciec przesłał do Rady list z zapytaniem o możliwość nadania dziecku jako drugie imienia Gonsalwy.
Odpowiedzi udzielił prof. dr hab. Walery Pisarek:
(…) imię Gonsalwy to polska forma imienia znanego w łacinie jako Gonsalvus lub Gondisalvus, a w krajach romańskich, a zwłaszcza francusko- i hiszpańskojęzycznych jako Gonsalve, Gonzalès, Gonzalo itp. Bohater piosenki o szybkim Gonzalesie („Speedy Gonzales”) to właśnie Gonsalwy.
Kościół katolicki uznaje przynajmniej jednego błogosławionego Gonsalwego i jednego świętego o tym imieniu: jest nim Gonsalwy Garcia, franciszkanin, który poniósł śmierć męczeńską w Japonii w XVI w. Imieniny obchodzi Gonsalwy 2 lutego.
Imię Gonsalwy odmienia się tak jak przymiotnik, a więc: Gonsalwy, Gonsalwego, Gonsalwemu, z Gonsalwym, o Gonsalwym.
Ze względu na egzotyczność imienia Gonsalwy w Polsce, moim zdaniem, mogłoby ono jako pierwsze imię przysporzyć dziecku przykrości, ale nie widzę argumentów przeciw nadaniu tego imienia jako drugiego.
Truskawka
W jednym z listów przesłanych do RJP zapytano o możliwość nadania dziewczynce imienia Truskawka:
Chciałabym prosić o Państwa opinię dotyczącą imienia, które chciałabym nadać swojej córce – Truskawka. Wiem, że jest ono nietypowe, ale biorąc pod uwagę występowanie imion Jagoda czy Malina, zastanawiam się, jakie mogłyby być przeciwwskazania do nadania imienia Truskawka.
Opinię przygotował prof. dr hab. Walery Pisarek:
(…) zgodnie z „Zaleceniami Komitetu Językoznawstwa PAN dla urzędów stanu cywilnego w sprawie nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” „Nie powinno się nadawać imion (...) pochodzących od wyrazów pospolitych, takich jak antena, bławatek, goździk, kąkol, sonata, sonatina itp.”. Do tej kategorii należałoby też imię Truskawka.
Co do wspomnianych przez Panią imion Jagoda i Malina wyjaśniam, że imię Jagoda jest traktowane jako pochodne od imienia Jadwiga, a imię Malina – jako pochodne od imion Amalia lub Magdalena.
2010 r.
Amsterdam
Kierownik jednego z urzędów stanu cywilnego poprosiła o opinię w następującej sprawie:
Bardzo proszę o opinię językową dotyczącą możliwości nadania chłopcu imienia Amsterdam. (…) W moim przekonaniu jest to niemożliwe, szczególnie ze względów gramatycznych. Przy odmianie tego wyrazu przez przypadki pojawia się wątpliwość w Dopełniaczu idę do Amsterdamu, czy też idę do Amsterdama, podobnie w Bierniku widzę Amsterdam, czy też widzę Amsterdama.
Pojawiają się również zastrzeżenia natury kulturowej. Jeśli nadamy dziecku imię Amsterdam, jutro przyjdą rodzice i będą chcieli zarejestrować dziecko o imieniu Hamburg czy Kraków.
Kolejną wątpliwość budzi możliwość prawidłowego funkcjonowania społecznego osoby obarczonej tak dziwacznym imieniem.
Opinię przygotowała sekretarz Rady, dr Katarzyna Kłosińska:
(...) nadanie dziecku imienia Amsterdam stałoby w sprzeczności z zasadą I.2.b, wyłożoną w „Zaleceniach dla urzędów stanu cywilnego dotyczących nadawania imion dzieciom osób obywatelstwa polskiego i narodowości polskiej” (opublikowanych w „Komunikatach Komisji Kultury Języka Komitetu Językoznawstwa PAN”, nr 1(4)/1996; dostępnych również na stronach www.rjp.pan.pl), która brzmi: „Nie powinno się nadawać imion [...] pochodzących od nazw geograficznych, np. Dakota, Eurazja, Korea, Malta”. Amsterdam jest nazwą miasta i jako taka nie powinna być jednocześnie imieniem.
W pełni podzielamy Pani zastrzeżenia co do kłopotów z odmianą imienia Amsterdam, jego obciążenia kulturowego oraz niekorzystnego wpływu na losy noszącego je dziecka. Wyrażamy zatem negatywną opinię o imieniu Amsterdam.
