Legenda run nordyckich głosi, że runy objawiły się bogowi Odynowi w trakcie wyczerpującej medytacji. W wierzeniach nordyckich (i nie tylko!) uznawano je za znaki święte, których znaczenie i tajniki wykorzystania znane były jedynie nielicznym.
Runy charakter magiczny miały zresztą w całej Europie. Zanikły niemal całkowicie w okolicach roku tysięcznego, jedynie w Skandynawii przetrwały pięć wieków dłużej. Dziś obecne są w ezoteryce oraz... popkulturze. Tolkien, tworząc alfabet Cirth na kartach "Władcy Pierścieni", mocno inspirował się runami.
Co to są runy?
Alfabet runiczny składa się z 24 znaków, będących jednocześnie symbolami wiedzy oraz drogą do zrozumienia tajemnic życia i śmierci. Wbrew często powtarzanej opinii, runicznym literom przyporządkowane są dźwięki. Nie one są jednak najważniejsze. Każdy znak pisma runicznego ma konkretne znaczenie, będące wyrazem pewnych skojarzeń i symbolem energii szczególnego rodzaju.
Znaczenie runy nie jest oczywista dla niewtajemniczonych lub myślących zbyt zdroworozsądkowo. Każdy znak wywiera wpływ, trafiając do psychiki ludzkiej lub do wyższego poziomu inteligencji.
Rodzaje run
Runy nordyckie kojarzone są przede wszystkim z Wikingami, jednak nie tylko ten lud z nich korzystał. Ich geneza prawdopodobnie związana jest z terenami dzisiejszej Danii, a same runy skandynawskie rozpowszechnione były na całym Półwyspie Skandynawskim i Jutlandzkim. Posługiwano się nimi także na kontynencie.
Runy słowiańskie, podobnie jak inne znaki tego typu, również służyły do zapisywania zaklęć i wiedzy dostępnej nie dla wszystkich. Wykorzystywano je w czynnościach magicznych. Ze względu na zastosowanie wyróżnia się na przykład runy ochronne. Ciekawa jest również runa miłości, przyciągająca wielkie uczucie. Runy magiczne miały różną siłę i sposób działania. Największą moc miały te zapisywane kolorem czerwonym.
Runy anielskie przedstawione w książce "Dary Anioła" stanowią natomiast próbę powiązania religii z ezoteryką. Także mają znaczenie magiczne, a podarowane zostały przez Anioła Razjela jako narzędzie do walki z demonami i złem.
Znaczenie run – rola i funkcja
Nordyckie runy to w podstawowym i najczęściej spotykanym wariancie 24 znaki. Spotyka się także wersje bardziej rozbudowane, w skład których wchodzi 28 lub 31 znaków. Najpopularniejszy na świecie wariant określany jest mianem Futhark. Jego nazwę tworzy sześć pierwszych liter alfabetu: Fehu – Uruz – Þurisaz – Ansuz – Raido – Kenaz.
- Fehu to znak szczęścia i dóbr materialnych, który jednocześnie ostrzega przed stagnacją i popadaniem w samozachwyt. Zachęca również do miłości.
- Uruz to moc i energia. Sugeruje siłę, łatwość pokonywania życiowych przeciwności oraz namiętność seksualną.
- Thurs symbolizuje dobre nowiny, możliwość trzeźwej oceny sytuacji, wyciszenie. Ta runa często nazywana jest bramą, przez którą można przejść po uprzednim uporządkowaniu wszystkich spraw.
- Áss odnosi się do komunikacji. Wyraża wiedzę starszych ludzi oraz ich pomoc, a także lepsze kontakty z otoczeniem.
- Kolej na reið, czyli podróż. Może to być wyprawa duchowa, rozumiana jako rozwój osobisty. Niektóre interpretacje wskazują na ważne wiadomości lub wiedzę, którą trzeba posiąść.
- Kaun jest runą ognia i światła. Pozwala zobaczyć daną sytuację w nowym świetle. Odnosi się również do seksualnego pożądania.
- Gebo, czyli prezenty i hojność. Jest to także runa związku.
- Wunjo interpretuje się jako znak siły, wyzwolenia i zdobywania doświadczeń.
- Hagall zwiastuje kłopoty i niepowodzenia.
- Nauð to potrzeba cierpliwości. Nierozważne kroki mogą być naszym największym wrogiem.
- Runa íss, czyli lód wskazuje na frustracje i chłodne relacje w rodzinie, które trzeba przeczekać.
- Jara związana ze zmianami pór roku zwiastuje pracę, zachęca do wytrwałości i walki o sukces.
- Yr to cis, czyli drzewo zmarłych. Runa wskazuje na śmierć lub zmianę przyzwyczajeń. Nie musi być to symbol negatywny: może po prostu zwiastować ważny przełom.
- Pertho jest jedną z najbardziej tajemniczych run, o interpretację której toczą się spory. Ma cechy mistyczne, ale odnosi się też do ogniska domowego. Wskazywać może na spadek, sekrety, tajemnicze przeczucia.
- Elgr to pozytywna runa, pokazująca, że pytająca osoba ma w sobie siłę i potencjał do odnoszenia sukcesów.
- Sol oznacza słońce, dobrobyt i szczęście. Runa ostrzega jednak przed zbytnim wychylaniem się.
- Symbol odwagi i oddania to tyr.
- Bjarkan wskazuje na narodziny i nowy początek.
- Ehwas nazywana jest także runą Sleipnera, konia Odyna. Jest symbolem podróży i zmian. Wróży dobrobyt i spokój wewnętrzny pod warunkiem zakończenia wszystkich zadań.
- Maðr reprezentuje osobę pytającą, inteligencję, pamięć, kultury. Interpretowana jest za pomocą towarzyszących jej run.
- Logr to runa związana z wodą, emocjami i intuicją. Może oznaczać także pozytywną zmianę w myśleniu.
- Ingwaz zwiastuje ukończenie ważnego zadania.
- Oðal to rodzina, początek i koniec. Runa może wskazywać na zerwanie z tradycją i przygotowanie się na nadejście nowego.
- Dagaz to punkt kulminacyjny i wyższy poziom duchowości. Nakazuje łapać chwilę i korzystać z okazji.
Jak czytać runy?
Czytanie run nie jest łatwym zadaniem. Inskrypcje zapisywane są w różny sposób; często tak, że niejasny jest początek tekstu i kierunek, w którym należy podążać odczytując zapis. Twórcy poszczególnych treści posiłkowali się czasami szyframi. Uwzględnić należy także brak interpunkcji, częste skróty, a także błędy i literówki. Nawet znajomość kilku języków skandynawskich nie zawsze pozwala rozszyfrować zapis. Te trudniejsze do tej pory nie doczekały się interpretacji, mimo że pracowali nad nimi najwybitniejsi runolodzy.
Runy Słowian także doczekały się swojego opracowania. Pochylił się nad nimi Winicjusz Kossakowski, którego książka poświęcona jest temu właśnie tematowi. Większość run słowiańskich ma swój odpowiednik, jakim jest runa nordycka, a autorowi - dzięki wiedzy na temat ustawienia narządów mowy - udało się wywnioskować, jakie runy odnoszą się do jakich dźwięków.
Do czego służą runy?
Co to są runy, to już wiadomo. Pozostaje odpowiedzieć na pytanie, na czym polega ich praktyczne zastosowanie.
Runy magiczne wykorzystywane są przede wszystkim do tworzenia skryptów, czyli ciągów znaków kumulujących swoje właściwości poprzez wibracje i wzajemne wsparcie. Nie należy jednak postępować pochopnie i samemu tworzyć zapisów. Niewłaściwe połączenia i nieznajomość ich symboliki bardziej zaszkodzi niż pomoże. Najbezpieczniej jest wykorzystać skrypty gotowe, które znaleźć można w literaturze lub internecie.
Wśród skryptów wyróżnia się przyciągające entuzjazm, szczęście, zdrowie, miłość, przyjaźń. Skrypty można zapisywać na papierze lub ryć w drewnie, aby były trwalsze. Inną metodą jest zapisanie swojego imienia za pomocą run. Działa ono jak talizman, przyciągający szczęście.
Runy wykorzystywane są także do wróżb. Najprostszą z nich jest losowanie runy jako odpowiedzi na zadane pytanie. Można tworzyć za ich pomocą także różnego rodzaju rozkłady.
Z jakimi problemami najczęściej przychodzimy do wróżek?