Gdzie ci mężczyźni, normalni tacy... Oto cztery męskie typy: drwal, przeciętniak, człowiek korporacji i mężczyzna metroseksualny

Katarzyna Pachelska
CZŁOWIEK KORPORACJIWcale nie musi pracować w którejś z wielkich międzynarodowych firm, może być też urzędnikiem albo sprzedawcą w sklepie odzieżowym. To mężczyzna, który urodził się i umrze w garniturze, nie zawsze dobrej jakości. Mógłby chodzić tak ubrany przez całą dobę. To jego zbroja. Człowiek sukcesu, który prze jak taran przez życie. Nie znosi porażek i ludzi, którzy do nich się przyznają. Napędzają go do pracy kolejne modele iPhone’ów, które musi mieć. Tak jak ludzie prehistoryczni polowali na mamuty, on poluje na coraz to nowsze gadżety. Rodzinę również traktuje jako łup, musi mieć najładniejszą żonę na osiedlu i najmądrzejsze dzieci. Po czterdziestce jest częstym pacjentem gastrologów, choć przed znajomymi ukrywa problemy ze zdrowiem, albo prawników specjalizujących się w rozwodach. Lubi sport, ale tylko efektowny. Nie nordic walking, tylko maraton albo skoki ze spadochronem.
CZŁOWIEK KORPORACJIWcale nie musi pracować w którejś z wielkich międzynarodowych firm, może być też urzędnikiem albo sprzedawcą w sklepie odzieżowym. To mężczyzna, który urodził się i umrze w garniturze, nie zawsze dobrej jakości. Mógłby chodzić tak ubrany przez całą dobę. To jego zbroja. Człowiek sukcesu, który prze jak taran przez życie. Nie znosi porażek i ludzi, którzy do nich się przyznają. Napędzają go do pracy kolejne modele iPhone’ów, które musi mieć. Tak jak ludzie prehistoryczni polowali na mamuty, on poluje na coraz to nowsze gadżety. Rodzinę również traktuje jako łup, musi mieć najładniejszą żonę na osiedlu i najmądrzejsze dzieci. Po czterdziestce jest częstym pacjentem gastrologów, choć przed znajomymi ukrywa problemy ze zdrowiem, albo prawników specjalizujących się w rozwodach. Lubi sport, ale tylko efektowny. Nie nordic walking, tylko maraton albo skoki ze spadochronem.
Kryzys męskości obserwują psychologowie na całym świecie. Panowie jeszcze się miotają między chęcią bycia macho a partnerem dla kobiet. Jednak dla „mocniejszej” płci jest nadzieja...

Upadek męskości wieszczy prof. Philip Zimbardo, światowej sławy psycholog. Ten Amerykanin włoskiego pochodzenia, który zresztą często odwiedza katowicki Nikiszowiec, bije na alarm, twierdząc, że dzisiaj mianem „słabej płci” można by określić mężczyzn, głównie młodych.

Prof. Zimbardo zajął się ostatnio tym tematem głębiej, bo niedawno sam został dziadkiem.

Młodzi mężczyźni, według Zimbardo, rezygnują z gruntownego wykształcenia, opóźniają wyprowadzkę z rodzinnego domu, nie potrafią zbudować satysfakcjonujących i dojrzałych związków z kobietami, nie radzą sobie na rynku pracy, nie dbają o zdrowie i kondycję. Ponad życiowe zobowiązania przedkładają „męskie rozrywki” i popadają w uzależnienia, nie tylko od alkoholu czy narkotyków, ale również od gier komputerowych czy pornografii.

Wtóruje mu prof. Katarzyna Popiołek ze Szkoły Wyższej Psychologii Społecznej.

– Obserwujemy ogromną zmianę kulturową – mówi pani profesor. 
– Przez całe wieki mężczyźni byli silnie wspierani przez kobiety, które miały to wpisane jako jedno ze swoich życiowych zadań – by dbać o mężczyznę pod każdym względem. Panowie korzystali z tego wsparcia i byli uwolnieni od mnóstwa najróżniejszych zajęć i obowiązków. Teraz kobiety szerokim frontem pracują, zaczynają czuć się człowiekiem, który chce zrobić karierę, swoje życie przeżyć, nie tylko służąc innym. Wiele z tego wsparcia zostało cofniętego. To jest tak, jakby ktoś miał służącą, i nagle by mu ją odebrano i dziwiłby się, że nie potrafi sobie ze wszystkim poradzić – wyjaśnia prof. Popiołek.

Mężczyźni często nie dostrzegali tego wsparcia. Stevan E. Hobfoll, psycholog, przytacza anegdotę obrazującą tę sytuację. Kiedyś przyszedł do domu pewnego mężczyzny, który twierdził, że jest bardzo samodzielny. Gdy rozmawiali, żona przyniosła mu sweter, bo było zimno, postawiła przed nim herbatę, poinformowała, że odebrała trzy rozmowy telefoniczne i co odpowiedziała dzwoniącym, przypomniała mu, że musi wziąć tabletkę.

– Ten mężczyzna nie zdawał sobie sprawy, że cały czas korzysta ze wsparcia żony, bo ono było tak naturalne dla niego jak oddychanie – mówi prof. Popiołek.

– Mężczyźni mają dzisiaj poczucie, że nie sprawdzają się w realnym życiu, nie mają takiej pozycji jakby chcieli i uciekają od rzeczywistości, w internet, w gry. Tam mogą być kimś, wygrać, łatwo zdobyć wysoki wynik i osiągnąć sukces – ocenia prof. Popiołek.
Czy dla mężczyzn nie ma żadnej nadziei? – Jest nadzieja, oczywiście – odpowiada pani profesor.
– Mężczyźni powoli oswoją się z nowymi rolami, zaakceptują, że urlop tacierzyński to nie jest nic strasznego, znajdą radość w kontakcie z dziećmi, bo będą częściej z nimi przebywać. Już niektórzy zaczynają lubić gotować, bo to się stało modne. Może tendencja do tego, żeby za wszelką cenę osiągnąć sukces zacznie się zmniejszać, bo ludzie pragną czerpać radość z życia, z codzienności, a nie z sukcesów, które czasami bywają pozorne – dodaje.
Prof. Popiołek uważa, że świat zmierza w kierunku androgynii, czyli takiego ukształtowania psychiki ludzi, że będzie ona łączyć w sobie cechy charakterystyczne zarówno dla tradycyjnie pojmowanej męskości, jak i kobiecości. Kobiety będą więc np. jednocześnie opiekuńcze i niezależne, a mężczyźni – agresywni, ale i łagodni, w zależności od sytuacji, w której się znajdą. Zamiast schematów odczuwania i działania zgodnego z płcią, które są nam wdrukowywane przez rodziców i otoczenie od urodzenia, będziemy zachowywać się i odczuwać, czerpiąc z całego arsenału ludzkich, a nie tylko męskich lub kobiecych, cech.
– Kobiece zachowania, sposób komunikacji, są potrzebne też w korporacjach, w świecie biznesu – mówi profesor Popiołek.
Za kilkadziesiąt lat o przynależności do określonej płci mogą więc tylko decydować cechy płciowe, a nie zachowanie czy wygląd.

DRWAL (nowoczesny)Znak rozpoznawczy – obfita broda. Niekoniecznie ubrany w koszulę w czerwono-czarną kratę, spodnie bojówki w kolorach ziemi i buty trapery.
DRWAL (nowoczesny)Znak rozpoznawczy – obfita broda. Niekoniecznie ubrany w koszulę w czerwono-czarną kratę, spodnie bojówki w kolorach ziemi i buty trapery. Bo drwal wcale nie musi pracować w przemyśle drzewnym, może też być inżynierem na budowie, informatykiem, muzykiem grającym na basie albo wytwarzać w garażu meble industrialne. Drwal emanuje testosteronem na kilometr, a męskość swą pojmuje jako dbanie o siebie tylko na podstawowym poziomie. Za to drwal świetnie się spisuje jako ojciec chłopców, zarażając ich swoją pasją, np. wcielaniem się w rolę średniowiecznego woja albo eksplorowaniem schronów z czasów II wojny światowej. Pan taki okazuje uczucia w sposób praktyczny – szybciej wypucuje ukochanej auto na myjni, niż zabierze ją na romantyczną randkę przy świecach w restauracji na 27. piętrze. Broda pana drwala to też niezły kamuflaż, bez niej często czuje się nagi i jakiś taki niepoważny. 123rf
CZŁOWIEK KORPORACJIWcale nie musi pracować w którejś z wielkich międzynarodowych firm, może być też urzędnikiem albo sprzedawcą w sklepie odzieżowym.
CZŁOWIEK KORPORACJI
Wcale nie musi pracować w którejś z wielkich międzynarodowych firm, może być też urzędnikiem albo sprzedawcą w sklepie odzieżowym. To mężczyzna, który urodził się i umrze w garniturze, nie zawsze dobrej jakości. Mógłby chodzić tak ubrany przez całą dobę. To jego zbroja. Człowiek sukcesu, który prze jak taran przez życie. Nie znosi porażek i ludzi, którzy do nich się przyznają. Napędzają go do pracy kolejne modele iPhone’ów, które musi mieć. Tak jak ludzie prehistoryczni polowali na mamuty, on poluje na coraz to nowsze gadżety. Rodzinę również traktuje jako łup, musi mieć najładniejszą żonę na osiedlu i najmądrzejsze dzieci. Po czterdziestce jest częstym pacjentem gastrologów, choć przed znajomymi ukrywa problemy ze zdrowiem, albo prawników specjalizujących się w rozwodach. Lubi sport, ale tylko efektowny. Nie nordic walking, tylko maraton albo skoki ze spadochronem.
PRZECIĘTNIAK Statystyczny Polak podobno nie występuje w naturze, a jedynie na papierze, ale jakim cudem codziennie mijamy wielu takich przeciętnych panów?
PRZECIĘTNIAK Statystyczny Polak podobno nie występuje w naturze, a jedynie na papierze, ale jakim cudem codziennie mijamy wielu takich przeciętnych panów? Można ich poznać po za dużych ciuchach, zwykle kurtce, która mogłaby pomieścić dwóch takich facetów, 
oraz znoszonych spodniach. Przeciętniacy preferują kolory ziemi, tak jakby chcieli się wtopić w otoczenie. Ulubione hobby – działka, wędkarstwo albo przesiadywanie w garażu pod blokiem i grzebanie 
w 11-letnim „passeratti”. Można z nimi pogadać o polityce, motoryzacji, budowie altanki bez pozwolenia czy promocjach w Castoramie, natomiast
o premierze w Operze Śląskiej albo o dzieciach – nie bardzo. Za to na tego pana można liczyć, jeśli złapiemy gumę na DTŚ-ce. Zatrzyma się, żeby pomóc, nie będzie żałował spranych dżinsów, a w jednej z licznych kieszeni w kurtce na pewno znajdą się wszystkie potrzebne do wymiany koła narzędzia. fot. 123rf
METROSEKSUALNYMężczyzna odważny, który nie boi się kobiecego pierwiastka w sobie. Nie tylko lubi dbać o siebie bardziej niż przeciętny facet, ale też
METROSEKSUALNY
Mężczyzna odważny, który nie boi się kobiecego pierwiastka w sobie. Nie tylko lubi dbać o siebie bardziej niż przeciętny facet, ale też umie wyrażać emocje inne niż gniew i złość. Może być prężnym przedsiębiorcą, zarządzającym sporą grupą ludzi, ale gdy opowiada o swoim synu, oczy mu się szklą. Za prototyp metroseksualnego mężczyzny uznaje się piłkarza Davida Beckhama, który dziś, już na piłkarskiej emeryturze, mnóstwo czasu poświęca czworgu dzieciom, trzem synom i najmłodszej córce, zachwycając się każdym dniem z nimi. A żona Victoria robi karierę jako projektantka mody... Pan metroseksualny może nie wymieni żarówki w salonie, ale za to chętnie wybierze się z partnerką na zakupy, w czasie których będzie, jako znawca najnowszych trendów, nieocenionym osobistym stylistą. Nawet nie trzeba mu wybaczać, że podbiera nam kosmetyki, bo on ma swoją własną półkę z kremami, żelami i peelingami.

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Materiał oryginalny: Gdzie ci mężczyźni, normalni tacy... Oto cztery męskie typy: drwal, przeciętniak, człowiek korporacji i mężczyzna metroseksualny - Plus Dziennik Zachodni

Wróć na stronakobiet.pl Strona Kobiet