Kandydoza: objawy, leczenie, zalecana dieta. Czym jest grzybica ogólnoustrojowa?

Kandydoza to choroba ogólnoustrojowa, którą wywołują drożdżaki Candida albicans, po polsku bielnik biały. To grzyb pasożytniczy, zasiedlający niemal każdy ludzki organizm. Jeśli grzyby nadmiernie się namnożą, a odporność organizmu spadnie, ich obecność zaczyna wiązać się ze specyficznymi objawami chorobowymi pod postacią grzybicy ogólnoustrojowej lub grzybicy (drożdżycy) różnych narządów.

Jak dochodzi do rozwoju kandydozy? Najczęstszą przyczyną nadmiernego namnażania drożdżaków są:

• długotrwała lub często powtarzająca się antybiotykoterapia,
• choroby upośledzające odporność organizmu,
• choroby nowotworowe,
• przewlekłe stosowanie wkłuć i żywienie pozajelitowe,
• transplantacje narządów,
• cukrzyca,
• przewlekły stres i zmęczenie.

Gdy drożdżaki zbytnio się namnożą, przestają stanowić jedynie element mikroflory jelitowej i zaczynają wywoływać specyficzne objawy. Ich przyczyną jest zaburzenie równowagi mikroorganizmów. Candida są też częstą przyczyną zakażeń szpitalnych u osłabionych chorobą lub leczeniem pacjentów.

Objawy kandydozy

Kandydoza może objawiać się jako choroba ogólnoustrojowa lub w poszczególnych narządach. Patogeny wywołują grzybicę paznokci, błon śluzowych oraz skóry. Charakterystyczne dla choroby, jaką jest kandydoza objawy to:

• zaczerwienienia i obrzęki wokół paznokci,
• upławy, zaczerwienienie, podrażnienie i pieczenie pochwy i warg sromowych,
• uciążliwe swędzenie, wysypka, rumień na skórze.

Jedną z częściej pojawiających się rodzajów tej choroby jest kandydoza jamy ustnej oraz kandydoza pochwy. U osób ze szczególnie obniżoną odpornością może rozwinąć się grzybica ogólnoustrojowa.
Powoduje ona następujące objawy:

• dolegliwości związane z układem pokarmowym,
• nadmierny apetyt na słodycze,
• stany zapalne zajętych układów lub narządów,
• wysypki i alergie skórne,
• dalszy spadek odporności.

Objawy grzybicy ogólnoustrojowej są niespecyficzne, stąd trudności w jej prawidłowym diagnozowaniu. Rozwinięta grzybica ogólnoustrojowa może doprowadzić do sepsy i śmierci pacjenta.

Leczenie kandydozy

Kandydoza wymaga odpowiedniego leczenia. Pierwszym krokiem powinna być diagnostyka. Obecność drożdżaków w organizmie diagnozuje się na podstawie wyników posiewu oraz wymazu z błon śluzowych, kału i innych wydzielin ciała. Lekarz stwierdza stopień zaawansowania kandydozy i na tej podstawie dobiera właściwy sposób leczenia. Metoda różni się też w zależności od tego, jaki narząd i obszar ciała zajęły grzyby.

Jeśli grzybica rozwinęła się na paznokciach, preparat grzybobójczy często ma postać preparatu w pędzelku. W przypadku grzybicy narządów płciowych zastosowanie znajdują globulki dopochwowe. Kandydoza jamy ustnej jest leczona za pomocą płynów do płukania, a zajęta zmianami grzybicznymi skóra wymaga stosowania miejscowych maści. W środkach leczniczych znajdują się takie substancje, jak klotrimazol, mikonazol, mikafungina i inne środki grzybobójcze. Jeśli zakażenie dotyczy narządów wewnętrznych lub całych układów, konieczne staje się podanie leków doustnych.

Elementem leczenia kandydozy jest także odbudowywanie korzystnej flory bakteryjnej poprzez stosowanie probiotyków oraz odpowiedniej diety. Takie działania w większości przypadków pozwalają zmniejszyć nasilenie objawów, a następnie całkowicie je wyeliminować. Aby nie dopuścić do nawrotów, stosuje się zmianę diety, wzmacnianie odporności oraz leczenie chorób towarzyszących.

Kandydoza - jaką dietę stosować?

Kandydoza to choroba, której można zapobiegać poprzez stosowanie odpowiedniej diety. Do produktów, które szczególnie sprzyjają hamowaniu namnażania się grzybów, należą owoce (np. pomarańcze, jabłka, limonki, morele, śliwki i inne), brązowy ryż, płatki owsiane, kasze. Bardzo ważnym czynnikiem jest odpowiednie nawadnianie organizmu. Dieta jest szczególnie pomocna w stanie kandydozy układu pokarmowego, czyli nadmiernego namnożenia drożdżaków w przewodzie pokarmowym.

Leczenie kandydozy wspomaga też spożywanie produktów pełniących rolę naturalnych probiotyków. Należą do nich jogurty naturalne i inne niesłodzone, kwaśne przetwory mleczne, a także różnego rodzaju kiszonki.
Odpowiednia przy zakażeniu Candida dieta nie powinna zawierać następujących składników:

• słodycze, w tym miód,
• świeże mleko,
• suszone, słodkie owoce,
• sery żółte i pleśniowe,
• ostre przyprawy,
• oczyszczona pszenna mąka (np. białe bułki),
• soja i produkty na jej bazie,
• produktów na bazie drożdży,
• słodzone napoje i alkohol.

Spożywanie dużych ilości węglowodanów prostych sprzyja namnażaniu grzybów. Duża podaż cukrów i odwodnienie to idealne warunki rozwoju dla drożdżaków. Odpowiednia dieta pomaga odzyskać równowagę flory mikroorganizmów, które zasiedlają ludzki przewód pokarmowy.