Kim jest Liz Truss? Premier Wielkiej Brytanii podała się do dymisji po 6 tygodniach. Od najmłodszego ministra w historii do teki premiera

Liz Truss, od 5 września przewodnicząca Partii Konserwatywnej, była premierką Wielkiej Brytanii przez półtora miesiąca. Mary Elizabeth Truss, bo tak naprawdę się nazywa, 20 października br. podała się do dymisji. W ciągu 6 tygodni swoich rządów Truss zaproponowała zmniejszenie podatków i zwiększenie zadłużenia kraju, a także doprowadziła do wyboru nowego ministra finansów. W efekcie funt znacząco potaniał, co skończyło się interwencją banku centralnego. Truss jest ostatnią osobą na stanowisku premiera za panowania królowej Elżbiety II i pierwszą osobą sprawującą ten urząd za panowania Karola II.

Następczyni Borisa Johnsona spotkała się z Elżbietą II na dwa dni przed śmiercią królowej. Najdłużej rządząca władczyni Wielkiej Brytanii przyjęła ją w zamku Balmoral w Szkocji 6 września 2022 roku. Przed spotkaniem kobiet Boris Johnson złożył oficjalnie swoją rezygnację. Dziennikarze zakładają, że teraz polityk może wrócić do gry. Poprzedni szef rządu także podał się do dymisji, co miało związek z licznymi aferami związanymi z jego osobą.

Przed swoją śmiercią Elżbieta II zdążyła powierzyć Liz Truss misję sformowania nowego rządu. Oficjalnie mianowała ją na stanowisko premiera i Pierwszego Lorda Skarbu. 47-letnia Liz Truss miała także okazję ucałować rękę monarchini. Po oficjalnym spotkaniu z królową opuściła zamek i udała się do Londynu. Nowa premier stosunkowo wcześnie dowiedziała się także o śmierci najdłużej panującej władczyni na Wyspach. Poznała prawdę, zanim informacja ta wyciekła do mediów.

Liz Truss jest trzecią kobietą premierem w historii Zjednoczonego Królestwa oraz 15. osobą, która objęła to stanowisko za panowania Elżbiety II. (Pierwszą kobietą premierem Wielkiej Brytanii została Margaret Thatcher.) Rok przed stanięciem na czele rządu polityczka była szefową dyplomacji w gabinecie Borisa Johnsona, a w poniedziałek, 5 września 2022 r., zwyciężyła wybory na lidera Partii Konserwatywnej, pobijając w ostatniej turze Rishi’ego Sunaka.

Była szefowa brytyjskiego rządu ma 47 lat. Przyszła na świat  26 lipca 1975 r. w Oksfordzie. W 1998 r ukończyła studia z dziedziny nauk politycznych, filozofii i ekonomii na Uniwersytecie Oksfordzkim. W latach 1996–2000 była zatrudniona w brytyjsko-holenderskim koncernie petrochemicznym, Royal Dutch Shell. W tym czasie kształciła się także w obszarze rachunkowości zarządczej. W 2000 r. wyszła za mąż za księgowego, Hugha O'Leary'ego. Para ma dwie córki, a małżeństwo przetrwało kryzys i romans Truss z Markiem Fieldem, członkiem parlamentu Wielkiej Brytanii od 2001 do 2019 roku. W latach 2000–2005 obecna premier pełniła funkcję dyrektora ekonomicznego w brytyjskiej firmie telekomunikacyjnej, Cable & Wireless, a w 2008 r. objęła stanowisko zastępcy dyrektora w think thanku badawczym, Reform.

Już podczas studiów Liz Truss zaangażowała się w politykę. Udzielała się w brytyjskiej, socialliberalnej partii – Liberalnych Demokratach, a także została przewodniczącą partyjnego koła na Uniwersytecie Oksfordzkim. Należała ponadto do komitetu wykonawczego partyjnej młodzieżówki. Zwrot w jej karierze nastąpił w 1996 r., kiedy to zapisała się do Partii Konserwatywnej. Na lata 2006−2010 przypada jej działalność na stanowisku radcy Royal Borough of Greenwich, jednej z 32 gmin Wielkiego Londynu – terytorium administracyjnego, w skład którego wchodzi m.in. miasto Londyn.

Od 2010 r. Liz Truss była posłanką do Izby Gmin (niższej izby brytyjskiego parlamentu). Natomiast w 2012 r. powołano ją na stanowisko podsekretarza stanu w Departamencie Edukacji. W latach 2014–2016 pełniła funkcję ministra środowiska, żywności i spraw wsi w gabinecie Davida Camerona. Warto podkreślić, że została wówczas najmłodszym ministrem w historii Wielkiej Brytanii. 

W latach 2014–2016 zajmowała stanowisko ministra sprawiedliwości i Lorda Kanclerza w pierwszym gabinecie Theresy May. Po wyborach w 2017 r. zasiadła na fotelu sekretarza generalnego Skarbu Państwa. Po tym, jak May poddała się do dymisji, rozważała swoją kandydaturę na premiera, ale ostatecznie zdecydowała się poprzeć Borisa Johnsona. Od końca lipca 2019 r. do połowy września 2021 r., w jego gabinecie, stała na czele resortu ds. handlu międzynarodowego. W 2019 r. została ministrem ds. kobiet i równości (funkcję tę sprawowała do 2022 roku), a dodatkowo w latach 2021–2022 była ministrem spraw zagranicznych Wielkiej Brytanii.

Ciekawostkę stanowi fakt, że Liz Truss była przeciwna brexitowi. Niejednokrotnie zapowiadała także swoje poparcie dla Ukrainy. Wyraziła gotowość dostarczania broni ukraińskim żołnierzom i szkolenia ich w Wielkiej Brytanii. Jej rząd pracuje także nad pakietem pomocowym dla Brytyjczyków dotkniętych wysokimi cenami gazu i energii elektrycznej.