Brytyjska królowa Elżbieta II zmarła w wieku 96 lat. Sprawowała rządy od 70 lat. Kim była najdłużej rządząca brytyjska królowa?

Królowa Elżbieta II niewątpliwie wpisuje się w historię silnych kobiet na tronie Anglii, czy później Wielkiej Brytanii. Czas jej panowania długo był porównywany z okresem rządów królowej Wiktorii, wynoszącym ponad 63 lata, który jednak jej praprawnuczka już kilka lat temu przekroczyła. Zaś jej królewskie imię kojarzy się nieodłącznie z jedną z najznakomitszych władców, czyli Elżbietą I Tudor, zwanej Wielką.

Zobacz: Księżna Kate obchodzi dzisiaj urodziny. Jest ikoną stylu i wzorem do naśladowania dla wielu współczesnych kobiet. Poznaj jej życiorys

Pałac Buckingham poinformował, że Brytyjska królowa Elżbieta II zmarła w wieku 96 lat.

Po śmieci Elżbiety II nowym królem Wielkiej Brytanii został Karol, jej najstarszy syn. Dwór królewski potwierdził, że przyjął imię Karol III.
Pogrzeb królowej Wielkiej Brytanii odbył się 19 września 2022 roku. W ostatniej drodze towarzyszyły Elżbiecie II znane osobistości z całego świata.

Królowa naprawdę nosiła trzy imiona: Elżbieta Aleksandra Maria, a wywodzi się z rodu Windsorów. Urodziła się 21 kwietnia 1926 roku, a już jako dwunastolatka, kiedy królem został jej ojciec (po niespodziewanej abdykacji jego brata), stała się kolejną osobą, która mogłaby objąć tron. Od młodych lat była więc przygotowywana do roli władczyni, co oznaczało m.in. wypełnianie oficjalnych obowiązków.

Wcześnie też, bo w 1934 roku, poznała swojego przyszłego męża, Filipa. Para pobrała się dopiero po II wojnie światowej, w listopadzie 1947 r. Ślub odbył się w Opactwie Westminsterskim, jednak Filip oświadczył się w zamku Balmoral, tym samym, w którym Elżbieta II zmarła. Ceremonia była transmitowana w radiu, a także telewizji, co wtedy było prawdziwym ewenementem. Para mieszkała m.in. na Malcie, gdzie Filip odbywał służbę wojskową (sama Elżbieta ma również stopień wojskowy – kapitana, który uzyskała w czasie wojny, a została też wtedy przeszkolona do pracy kierowcy i mechanika).

Już w 1951 r., jako 25-letnia kobieta i matka dwójki dzieci (Karola i Anny), Elżbieta wróciła do Londynu i przejęła część królewskich obowiązków swego ojca. Ogłoszona królową została w lutym 1952 r., dzień po śmierci Jerzego VI, natomiast oficjalna koronacja odbyła się 2 czerwca 1953 r. Od tego czasu Elżbieta II nieprzerwanie sprawowała rządy, co czyni ją najdłużej panującą osobą świata, a także, aż do teraz – najstarszą.

Królowa Elżbieta II i książę Filip byli małżeństwem przez 74 lata, aż do jego śmierci w 2021 r. Po ślubie zamieszkali w londyńskim pałacu Buckingham, jednak nie jest to jedyne miejsce, gdzie królowa spędzała czas. Na liście jej ulubionych rezydencji był m.in. zamek Windsor oraz szkocki Balmoral. W latach 60. na świat przyszło kolejnych dwoje dzieci, czyli książęta Andrzej i Edward. Królowa miała też młodszą siostrę, Małgorzatę, która zmarła w 2002 roku. Natomiast imponującego wieku 101 lat dożyła matka Elżbiety, również Elżbieta (Bowes-Lyon).

Życie rodziny królewskiej przez lata nie było niemalże własnością publiczną, jak jest teraz, choć wiadomo, że nie odbywało się ono bez problemów i skandali, jednak związanych z członkami rodziny, a nie samą królową. Szczególne miejsce zyskała sprawa nieudanego małżeństwa i rozwodu księcia Karola i księżnej Diany oraz jego tragicznego finału. Królowa była utożsamiana z chłodnymi relacjami rodzinnymi i przestrzeganiem oficjalnych zasad nawet w kontaktach z najbliższymi. I choć bywała za to krytykowana, to wydaje się, że ta postawa dobrze wpisywała się w deklarację, jaką złożyła obywatelom podczas obchodów swoich 21 urodzin, kiedy obiecała „poświęcić całe swoje życie jakiekolwiek będzie, długie czy krótkie, służbie wam i wielkiej imperialnej Wspólnocie”.

Zobacz: Ponadczasowe stylizacje Elżbiety II

Okres jej rządów był nie tylko długi, ale i obfitujący w wydarzenia oraz przemiany społeczne i obyczajowe. Podczas życia i panowania Elżbiety II dokonał się rozpad kolonialnego imperium brytyjskiego, choć nadal była głową Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej oraz 14 państw tzw. Commonwealth Realm (są suwerenne, ale uznają zwierzchność). Królowa wprawdzie nie sprawowała realnych rządów, ale pełniła funkcje doradcze dla parlamentu, była też oficjalnym zwierzchnikiem sił zbrojnych oraz Kościoła Anglii. Oficjalnie mianowała też premierów (choć nie miała wpływu na ich wybór). 6 września misję stworzenia rządu powierzyła trzeciej kobiecie na tym stanowisku – Liz Truss.

Elżbieta II dla wielu była symbolem monarchii brytyjskiej i choć sama podjęła próby jej unowocześniania, to powodowała też sporo kontrowersji związanych z rolą tej instytucji we współczesnym świecie. Wątpliwości budziły między innymi kwestie finansowe i utrzymania dworu (szczególnie w obliczu majątku posiadanego przez królową), a i „życie rodzinne” w pałacu nie przedstawiało się bajkowo, czego najwyraźniejszym dowodem w ostatnich latach było małżeństwo wnuka Elżbiety, Harry`ego z Meghan Markle i ich wyprowadzka do USA. Jednak swej córce dali na imię Lilibeth - to przezwisko Elżbiety z dzieciństwa, które pojawiło się, gdy dziewczynka nie potrafiła wymówić poprawnie swojego imienia. Tak przyszłą królową nazywali najbliżsi.

Czytaj także: W czym tkwił sekret długowieczności królowej Wielkiej Brytanii

Z wypełniania swych obowiązków, pomimo wieku, Elżbieta II zrezygnowała tylko w niewielkim stopniu. A obejmowały one m.in. oficjalne kontakty z głowami innych państw oraz liczne podróże zagraniczne (z tych akurat zrezygnowała w 2015 r., a ich łączny dystans, jak się oblicza, wyniósł tyle, co 42 okrążenia Ziemi). Dotąd doniesienia o stanie zdrowia królowej dotyczyły niezbyt ciężkich przypadłości. Wiadomo, że na początku roku przeszła COVID-19, a w czerwcu nie brała udziału w części uroczystości zorganizowanych z okazji jej Platynowego Jubileuszu, czyli 70 lat panowania. 8 września oficjalnie pojawiły się komunikaty o niepokojącym stanie zdrowia królowej, a wczesnym wieczorem – o jej śmierci. Królowa Wielkiej Brytanii miała 96 lat.

Po śmierci Elżbiety II do Wielkiej Brytanii napływają kondolencje z całego świata.