Kolonie w PRL-u, czyli urok beztroskich wakacji. Było skromnie, ale szczęśliwie. Tak niegdyś spędzano lato

W PRL-u dzieci często wyjeżdżały na kolonie do miejscowości letniskowych, które miały atrakcje w postaci jeziora czy polanki z miejscem na koncerty. Wyjazd przeważnie wiązał się z przebywaniem na ogrodzonej posesji wśród drzew i zieleni, a czas wolny animowali dzieciom wychowawcy. Na zakwaterowanie wybierano kilkuosobowe drewniane domki wczasowe lub murowane budynki o charakterystycznej architekturze, np. stare pawilony lub galeriowce ze wspólnymi balkonami, z których wchodziło się do kilkuosobowych pokojów. Zdarzały się także wypady pod namiot i kolonie w mieście.

Postrachem dzieci były kleszcze i komary, ponieważ nie używano przeciwko nim popularnych dzisiaj środków w sprayu, kremie czy piance. O zdrowie dzieci dbały stacjonujące na koloniach pielęgniarki lub higienistki, które w razie potrzeby pozbywały się insekta lub podawały leki na alergię. Kontrole lekarskie często były obowiązkowe, a inny postrach dzieci stanowiły wszy, które szczególnie upodobały sobie bujne dziecięce włosy.

W stałym menu znajdowały się: zupa owocowa, kompoty, galaretki, kotlety mielone i schabowe, purée ziemniaczane, a także surówki z białej lub czerwonej kapusty, marchewka z jabłkiem, szpinak i buraczki. Dzieci często pałaszowały owsiankę na mleku, a z zup popularne były: barszcz ukraiński, rosół czy grochówka. Niestety po posiłkach serwowanych na koloniach zdarzały się masowe zatrucia.

Czytaj: Co roku tłumy ruszają do Częstochowy. Ich cel to Jasna Góra. Przypominamy pielgrzymki sprzed lat

Dzieci wyjeżdżające nad jeziora miały do swojej dyspozycji rowerki wodne (należało w tym przypadku pedałować nogami) lub kajaki. Z tego typu atrakcji wolno było korzystać tylko bardziej doświadczonym osobom, w wyznaczonym czasie i miejscu, obowiązkowo w kamizelce ratunkowej. Z tymi ostatnimi często był problem, ponieważ na rynku nie było tylu różnych fasonów i rozmiarów co obecnie.

Na świeżym powietrzu dużą popularnością cieszyły się: gra w badmintona, ping-ponga, piłkę lub piłkarzyki. Ośrodki wypoczynkowe przeważnie były wyposażone w boiska z siatką do badmintona. Dużą atrakcję stanowiła także: gra w podchody, odpoczynek na plaży czy pływanie. 

Najmłodsi mogli także korzystać z różnych form rozrywki pod dachem, np. oglądać kabarety i przedstawienia. Umilali sobie czas grą w planszówki czy karty, a także mieli czas wolny. Szczególnie ważnymi wydarzeniami były wieczorne dyskoteki, podczas których kształtowały się społeczne relacje. Istotny cel dla uczestników kolonii stanowiło znalezienie sobie kolonijnego chłopaka lub dziewczyny. Kolonijne romanse stanowiły istotny element dziewczęcych plotek i rozmów, a posiadanie chłopaka podnosiło dziewczynce status społeczny.