Miłość platoniczna – co to jest i jakie są jej rodzaje? Na czym polega platoniczny związek

Miłość platoniczna, czyli czym jest związek dusz?

Miłość platoniczna to motyw szerzej znany z literatury i kinematografii – oznacza miłość czysto duchową, całkowicie pozbawioną zmysłowości i aspektu seksualnego, przyjacielską i nierzadko wyidealizowaną, ale najczęściej niespełnioną. Jest to uczucie pomiędzy dwojgiem ludzi niepołączonych więzią seksualną.

Nazwa miłości platonicznej pochodzi od greckiego filozofa Platona, który wyróżnił trzy rodzaje miłości – to właśnie jeden z nich Philos (przyjaźń) jest odpowiednikiem miłości platonicznej, czyli bezinteresownego uczucia pozbawionego pożądania, jakim darzy się dziecko, przyjaciela czy niedostępnego idola.

Takie uczucie często jest jednostronne, ponieważ obiekt uczucia nie ma o nim pojęcia. Charakterystyczne jest fantazjowanie i idealizowanie wybranka – przypisywanie mu pozytywnych cech, które nie mają odzwierciedlenia w rzeczywistości. Miłość platoniczna często dotyczy osób nieśmiałych, które mają problemy z nawiązywaniem relacji z innymi ludźmi, boją się odrzucenia i porażki, dlatego satysfakcjonuje je bezpieczne, skrywane uczucie

Rodzaje miłości platonicznej

Miłość platoniczną ze względu na charakterystykę uczucia można podzielić na cztery rodzaje:

• miłość nieodwzajemnioną,
• miłość w stałym związku,
• miłość na odległość,
• miłość do członka rodziny.

Nieodwzajemniona miłość platoniczna to uczucie wyidealizowane, w którym obiektowi westchnień najczęściej przypisuje się same pozytywne cechy. Przykładem tego typu uczucia jest fantazjowanie nastolatków o idolach i zauroczenie osobami, które w danym momencie są dla nas niedostępne – przyjacielu w stałym związku, koledze z pracy itp. Nieodwzajemniona platoniczna miłość zazwyczaj mija samoistnie, gdy dorastamy i zmieniają się nasze zainteresowania, kiedy zmienimy pracę albo poznamy osobę, z którą nawiążemy trwałą relację. Jeśli takie uczucie nie mija, może doprowadzić do odcięcia się od znajomych i spędzania czasu na oglądaniu filmów czy słuchania muzyki wybranka (w przypadku zauroczenia idolem) lub cierpienia spowodowanego codziennym kontaktem z obiektem zakazanych uczuć, które wiąże się ze spadkiem nastroju i zamknięciem na poznawanie nowych osób.

Miłość platoniczna obecna w stałym związku dotyczy „białych małżeństw”, czyli par, które podczas trwania relacji świadomie rezygnują z kontaktów seksualnych. Tego typu sytuacje mogą występować w przypadku związku dwóch osób aseksualnych, które nie odczuwają popędu seksualnego albo relacji z osobą z pewnego rodzaju problemami związanymi na przykład ze złymi doświadczeniami z przeszłości (gwałtem, molestowaniem seksualnym), kompleksami czy zwyczajną obawą przed zbliżeniem.

Platoniczna miłość na odległość to relacja dwóch osób, które dzieli duża odległość albo które znają się jedynie wirtualnie i nigdy nie spotkały się w świecie rzeczywistym. Samo uczucie nie ma aspektu fizycznego, jedynie duchowy, intelektualny. Partnerów może łączyć silna więź emocjonalna, mimo że nie pojawia się żaden kontakt fizyczny. Podstawą miłości na odległość są wspólne rozmowy, podczas których dochodzi do wymiany poglądów, udzielania rad czy zdawania relacji z minionego dnia. Miłość na odległość może mieć pozytywny wpływ, jeśli taki rodzaj związku wystarcza obu stronom. Główną wartością jest świadomość posiadania osoby gotowej do wysłuchania problemów i wspierania w podjętych działaniach. Może jednak prowadzić do frustracji spowodowanej brakiem fizycznej obecności obiektu westchnień.

Platoniczna miłość do członka rodziny albo szczera przyjaźń to najtrwalszy rodzaj uczucia, który ma największą szansę na przetrwanie, pomimo upływu czasu i problemów dnia codziennego. Popęd seksualny zazwyczaj nie dotyczy naszych bliskich, więc platoniczne uczucie jest całkowicie wystarczające – zaspokaja potrzebę bliskości dodatkowo nas podbudowując.

Jak poradzić sobie z miłością platoniczną?

Miłość platoniczna wydaje się być uczuciem wzniosłym i czystszym niż uczucie, któremu towarzyszy aspekt seksualny, jednak może przynosić także negatywne efekty. Czasami może skutkować problemami z nawiązywaniem relacji partnerskich i odczuwaniem miłości dojrzałej, odwzajemnionej. Taka miłość może przetrwać – wszystko zależy od rodzaju uczucia.

Relacje pomiędzy bliskimi przyjaciółmi, pomiędzy którymi nie powstanie więź seksualna i członkami rodziny z natury są trwałe i mogą stanowić oparcie na całe życie. Nastoletnie zauroczenia gwiazdami muzyki czy aktorami nie powinny przetrwać, ponieważ mogą zmienić się w niebezpieczne obsesje.
Związek na odległość będzie trwał tak długo aż nie stanie się dla pary ciężarem i nie pojawi się frustracja spowodowana brakiem fizycznej obecności drugiej osoby.

Nieodwzajemniona miłość rzadko ma szczęśliwe zakończenie i najczęściej przemija wraz z czasem, gdy poznajemy nowych ludzi i stopniowo otwieramy się na świat. Aby wyzwolić się od uczucia, które nie ma szans na spełnienie, należy ograniczyć albo zerwać kontakt z obiektem uczuć – nie kontaktować się z nim bez powodu albo tylko „przez pomyłkę”. Dużym wsparciem są przyjaciele i bliscy, którzy mogą pomóc poradzić sobie z kumulującymi się emocjami. Wolny czas najlepiej przeznaczyć na spotkania z przyjaciółmi i rozwijanie pasji.

Dowiedz się: Jak radzić sobie z poczuciem osamotnienia i lękiem przed samotnością?

Nie można zmusić nikogo do tego by nas pokochał, a nieodwzajemnione uczucie może prowadzić do problemów emocjonalnych, frustracji, a nawet depresji. Jeśli uczucie nie przemija i negatywnie wpływa na nasze życie codzienne, warto skonsultować się z psychologiem – osobą trzecią, bezstronną, która obiektywnie oceni problem i pomoże uporać się z niechcianym emocjami.