Światowy Dzień Zespołu Downa. Wrażliwa Basia o wielkim sercu

RED
Basia Lewicka, która choruje na zespół Downa, stara się realizować w życiu w miarę możliwości
Basia Lewicka, która choruje na zespół Downa, stara się realizować w życiu w miarę możliwości Łukasz Capar
Basia Lewicka choruje na zespół Downa, ale w miarę swoich możliwości stara się realizować. Dziewczyna tańczy, pływa, ćwiczy i gra w kręgle. Lubi także chodzić do teatru.

Basia Lewicka ma kochający dom, rodzinę, ale na co dzień przebywa ze swoją opiekunką Krystyną Borys, która jest przy niej od czwartego miesiąca życia. Z nią spędza dużo czasu, chodzi na zajęcia dodatkowe, na spacery.

Razem uczęszczają między innymi na zajęcia klubu Kawon. Tam uczą się gotowania, a także różnych robótek ręcznych. Basia czuje się tam swobodnie, ma kontakt z innymi osobami z niepełnosprawnościami. Dziewczyna może się tam wykazać swoim talentem plastycznym i kulinarnym. Uczy się przyrządzać pyszności, w tym ciasta, które później pałaszuje razem z innymi uczestnikami warsztatów. Basia kocha muzykę.

Uwielbia zarówno polskich, jak i zagranicznych wykonawców. Bez przerwy mogłaby słuchać piosenek zespołów Ich Troje i Feel. One wywołują uśmiech na jej twarzy, ale także wprawiają w zadumę. Basia ujście emocjom daje także poprzez taniec. Od 2001 roku tańczy w zespole Marzenie, który działa przy Szkole Podstawowej nr 2 w Słupsku.

Dobrze wykonane figury taneczne dają jej dużo satysfakcji. W tańcu czuje się jak ryba w wodzie. Z zespołem jeździ także na różne przeglądy, również ogólnopolskie. Bierze też udział w przedstawieniach. Swojego czasuwjednym znich grała samą siebie. Próbowała przedostać się przez mur, który grała jej grupa, do świata „normalnych”. Spektaklwywołał u ludzi ogromne wzruszenie. Przedstawienie to odzwierciedlało trochę jej prawdziwe życie, w którym również stara sięudowodnić sobie i innym, że może robić takie rzeczyjak każdy inny człowiek.

Dziewczyna ukończyła szkoły masowe (szkołę podstawową i gimnazjum), ale w indywidualnym toku nauczania. Bardzo przykładała się do nauki i trochę ubolewa, że zewzględu na wydłużony tok nauczania i osiągnięcie pełnoletności nie mogła uczęszczać do liceum. Wciąż ma jednak zajęcia z tzw. szkoły pamięci, podczas których uczy się spostrzegawczości czy kojarzenia słów.

- O tutaj są takie słowa. Żeby zapamiętać jedno, piszę obok drugie, które będziemi przypominało tamto -mówi Basia, pokazując zapiski w zeszycie.

Dziewczyna dużo rzeczy może robić sama. Nie ma problemów z ubraniem się, umyciem. Wyrzuci śmieci, posprząta pokój. Są jednak sprawy, z którymi sobie sama nie poradzi. Basia nie potrafi operować pieniędzmi. Nie policzy dobrze, ile reszty jej się należy, dlatego do sklepu chodzi głównie z opiekunką.

W przestrzeni może poruszać się sama, ale tego nie robi. Głównie ze względu na głupie komentarze przechodniów i sugestywne spojrzenia, które nie są dla niej przyjemne. Kiedyś w autobusie siedział obok niej mężczyzna, który cały czas się na nią patrzył. To krępowało Basię, co zauważyła siedząca obok opiekunka, która zwróciła mężczyźnie uwagę.

Dziewczyna stara się jednak nie zwracać uwagi na to, co pomyślą sobie o niej inni ludzie, choć nie zawsze jest to łatwe. Bardzo związana jest ze swoja opiekunką, z którą swego czasu chodziłamiędzy innymi na turnieje gry w kręgle, organizowaneprzez stowarzyszenie Arcus w Słupsku.

Na próby zawoziła ją z kolei jej mama, która również próbowała swoich sił w tej grze. Basia wolny czas spędza na zajęciach klubu Efekt, gdzie tańczy zumbę.

Dziewczyna bardzo lubi ćwiczyć, dlatego chętnie pływa, a także jeździ na obozy sportowe organizowane przez zaprzyjaźnioną Szkołę Podstawową nr 2 w Słupsku, której była uczennicą i z którą utrzymuje kontakt. Basia jest fanką koszykówki. Kibicuje słupskiej drużynie Energa Czarni Słupsk i zna skład drużyny.W telewizji ogląda także rozgrywki z innych dziedzin sportowych.

Zdarza się jej obejrzeć skoki narciarskie, wyścigi czy walki bokserskie, które wzbudzają w niej dużo emocji. Dziewczyna oprócz sportu lubi także obejrzeć w telewizji dobry serial.

- Oglądam różne filmy, na przykład kryminalne. Podobająmi sięprogramy o sędziach i seriale jak „na Wspólnej” czy „M jak Miłość” - stwierdza Basia i dodaje, że w telewizji szuka także programów, które pokrywają się z jej zainteresowaniami. Ponieważ bardzo lubi tańczyć, siłą rzeczy jest fanką programu „You Can Dance”. Śledzi poczynania uczestników programu i trzyma za niektórych kciuki. Podziwia także ich choreografię. Basia razem ze swoją opiekunką bardzo lubią chodzić do teatru. Były już na wielu spektaklach Nowego Teatru im. Witkacego w Słupsku. Gdy pozwoli im czas, jeżdżą także do Teatru Muzycznego w Gdyni, gdzie również rozkoszują się sztuką.

Światowy Dzień Zespołu Downa

Święto obchodzone corocznie 21 marca z inicjatywy Europejskiego Stowarzyszenia Zespołu Downa (ang. Down Syndrome International, DSI) ustanowione w 2005 roku, od 2012 roku pod patronatem Organizacji Narodów Zjednoczonych. Pomysłodawcą był Stylianos E. Antonarakis – genetyk z uniwersytetu w Genewie, a inauguracja WDSD miała miejsce w Singapurze 21 marca 2006 roku zorganizowana przez angielską organizację Down's Syndrome Association (DSA).

Data obchodów nie jest przypadkowa – dzień 21 marca patronuje rozpoczynającej się wiośnie i narodzinom ludzi niezwykłych, data wiąże się również z istotą zaburzenia – trisomią 21 chromosomu. Z tej okazji na całym świecie odbywają się imprezy, których celem jest zwiększenie świadomości społecznej dotyczącej zespołu Downa, propagowanie praw i dobra ludzi z tą wadą genetyczną i integracja z nimi.

Zobacz także: Piękna akcja w Szczecinie. Uśmiech od dzieci z Zespołem Downa

Komentarze 5

Komentowanie artykułów jest możliwe wyłącznie dla zalogowanych Użytkowników. Cenimy wolność słowa i nieskrępowane dyskusje, ale serdecznie prosimy o przestrzeganie kultury osobistej, dobrych obyczajów i reguł prawa. Wszelkie wpisy, które nie są zgodne ze standardami, proszę zgłaszać do moderacji. Zaloguj się lub załóż konto

Nie hejtuj, pisz kulturalne i zgodne z prawem komentarze! Jeśli widzisz niestosowny wpis - kliknij „zgłoś nadużycie”.

Podaj powód zgłoszenia

a
aaaa

Rodzice muszą nieźle zarabiać żeby od 4 roku życia opłacać opiekunkę dla dziecka, czy to opłacają inni podatnicy???? 

No cóż sądzę ,że rodzice tych dzieci  którzy nie mają Downa byliby szczęśliwi gdyby państwo opłacało opiekunkę imprezy w teatrze oraz cały czas zabawiali delikwenta chociaż do 18 roku życia. 

Ps ile kosztuje ta przyjemność

A
Alina

Miałam okazję poznać Basię przez Jej Mamę. Niezwykle miła, uśmiechnięta i otwarta Dziewczyna. Gdyby wszyscy, których określamy mianem pełnosprawnych, byli chociaż w małym stopniu tak naturalni, szczerzy i radośni jak Basia, to świat były lepszy.

Brawo dla Rodziców, że tak kierują edukacją i rozwojem córki, że walczą o równe traktowanie swoje niepełnosprawnego Dziecka. Trud pracy i wysiłek Rodziców, Opiekunki i Basi ma odzwierciedlenie w tym, co robi i jak żyje teraz i że może się cieszyć czym tylko chce.

Brawo i powodzenia!

g
gość
Przestań obrażać osoby niepełnosprawne i zacznij DOWNów nazywać poprawnie czyli osobami upośledzonymi.
O
Oliwka
Bardzo wzruszył mnie ten filmik pod artykułem. Osoby z zespołem Downa, oraz inni tzw. niepełnosprawni to ludzie pełni ciepła, dobra i wrażliwości. Pamiętam, jak w czasie którejś Paraolimpiady (chyba w Londynie) jedna z zawodniczek przewróciła się na bieżni w trakcie biegu. Pozostali zawodnicy zatrzymali się, zawrócili, pomogli jej wstać a potem wszyscy razem poszli w kierunku mety.
Kiedy na nich patrzę zastanawiam się, kto w tym świecie jest tak naprawdę niepełnosprawny pod wieloma względami.
C
Criss

...

Wróć na stronakobiet.pl Strona Kobiet