Tak żona i córki Pawła Adamowicza wspominają męża i ojca. „Tatusiu, bardzo Cię kocham. Spoczywaj w pokoju”

Paweł Adamowicz urodził się 2 listopada 1965 roku w Gdańsku. Był prawnikiem, radcą prawnym, a w okresie PRL działaczem opozycji demokratycznej. Przez 3 lata był także prorektorem Uniwersytetu Gdańskiego. Funkcję prezydenta Gdańska pełnił nieprzerwanie od 1998 do 2019 roku.

Paweł Adamowicz był otwarty na różnorodność kulturową. Dbał o współpracę polsko-niemiecką, a także z mniejszością kaszubską. Odnosił się do wartości chrześcijańskich, angażował się też w miejski program integracji migrantów.

W styczniu 2019 roku prezydent Gdańska uczestniczył w finale Wielkiej Orkiestry Świątecznej Pomocy. Wieczorem, na scenie na Targu Węglowym, wygłosił przemówienie. W tym czasie na scenę wtargnął 27-letni mężczyzna, gdańszczanin Stefan W., atakując Adamowicza nożem i zadając mu trzy ciosy w serce i brzuch.

Prezydent był reanimowany, a kolejno przewieziony do Uniwersyteckiego Centrum Klinicznego w Gdańsku, gdzie przeszedł wielogodzinną operację. Następnego dnia zmarł, a bezpośrednią przyczyną śmierci był wstrząs krwotoczny oraz niewydolność wielonarządowa. Sprawca został skazany na dożywocie.

Paweł Adamowicz w 1999 roku ożenił się z Magdaleną Abramską, także prawniczką i nauczycielką akademicką. Para doczekała się dwóch córek. Antonina przyszła na świat w 2003 roku, a Teresa w 2010. Paweł Adamowicz brał także udział w programie adopcji „Serca”, wspierając troje sierot.

Starsza córka Antonina uczyła się w III Liceum Ogólnokształcącym im. Bohaterów Westerplatte, a obecnie, jak wynika z jej profilu w mediach społecznościowych, studiuje Nauki Polityczne i Socjologię na Uniwersytecie w Amsterdamie. Z kolei młodsza dziewczyna wyjechała z mamą do Brukseli. Magdalena Adamowicz jest posłem do Parlamentu Europejskiego.

Zarówno Magdalena Adamowicz, jak i jej córki wspominają niekiedy w mediach zmarłego męża i tatę.

Ciągle czuję się żoną, noszę obrączkę, Pawła obrączkę zaraz po śmierci włożyłam na szyję(...) – powiedziała posłanka w rozmowie dla „Dzień Dobry TVN” rok po śmierci męża.

Jak dodała, temat męża nie jest w rodzinie tabu. Często rozmawia o nim z córkami, ale w naturalny sposób.

Z kolei tuż po śmierci Adamowicza, jak cytuje Dziennik Bałtycki, mówiła:

Zawsze walczyłeś z przejawami przemocy, szerzeniem nienawiści. Byłeś za wolnością wyznania, tolerancją, otwartością. Nie mam w sobie uczucia nienawiści do zabójcy. Ale jest żal, że w ostatnich latach tak bardzo podsycano nienawiść, podziały w polskim społeczeństwie.

Antonina tak wspominała tragiczny dzień w RMF FM w piątą rocznicę śmierci swojego taty:

Byłam za granicą. To była po prostu jedna wielka niewiedza i oczekiwanie na to, co się stanie, bo nie wiedzieliśmy praktycznie nic. [...] Potem byliśmy w samolocie przez wiele godzin, bo byliśmy wcześniej w Stanach Zjednoczonych. To były najgorsze dni, najtrudniejsze dni mojego życia.

Dziewczyna pamięta swojego tatę jako dobrego słuchacza, z którym mogła porozmawiać na każdy temat, łącznie z polityką, książkami czy filmami.

To był bardzo obecny tata, jak na to, że często fizycznie nie mógł być obecny. Nawet jak go nie było, bo był w delegacji, dużo rozmawialiśmy przez telefon. Spędzaliśmy dużo czasu aktywnie. Robiliśmy coś razem, układaliśmy puzzle, graliśmy w gry, rozmawialiśmy – mówiła w RMF FM.

Z kolei Tereska tuż po śmierci taty, według Dziennika Bałtyckiego, mówiła:

Byłeś bardzo dobrym i kochanym Tatą. Będzie mi brakowało Twojego przytulania i gilgotania tą Twoją fajną brodą. Ale też będzie mi brakowało czytania bajek i opowiadania historyjek. Tatusiu, bardzo Cię kocham. Spoczywaj w pokoju.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Stronę Kobiet codziennie; Obserwuj StronaKobiet.pl!