Samotność może zatruć życie. Wpływa na samopoczucie i zdrowie. Kogo dotyka, jakie ma skutki i jak ją pokonać?

Samotność to stan, który dotyka coraz więcej ludzi, bez względu na wiek, płeć, czy status społeczny. To uczucie głębokiej izolacji i braku połączenia z innymi pojawia się, gdy relacje społeczne nie spełniają naszych potrzeb. Samotność niekoniecznie oznacza brak fizycznej obecności innych ludzi – można czuć się samotnym nawet w tłumie. Nie jest też tym samym, co izolacja społeczna. Samotność jest doświadczana subiektywnie, to stan emocjonalny, ale jego wpływ na zdrowie i jakość życia jest niepodważalny.

Kogo dotyka samotność? Samotność może dotknąć każdego, zarówno osoby młode, jak i seniorów, ludzi ubogich i bogatych, kobiet i mężczyzn. Dla młodszych może być związana z wykluczeniem w szkole, problemami z rówieśnikami lub trudnościami w akceptacji swojego wyglądu i kompleksami. Starsze osoby często borykają się z samotnością z powodu utraty bliskich, braku aktywności zawodowej czy fizycznych ograniczeń. W szczególności narażone są osoby, które przeżyły trudne doświadczenia, rozwody, przeprowadzki, zmiany zawodowe czy problemy zdrowotne. Samotność dotyka też rodziców, zwłaszcza kobiety, po wyprowadzce dzieci z domu rodzinnego.

Jak podaje portal Nowe Motywacje, według badań firmy YouGov, najbardziej samotnym pokoleniem są millenialsi, czyli osoby urodzone pomiędzy 1981 a 1996 rokiem. Ponad co piąta osoba z pokolenia millenialsów nie ma ani jednego przyjaciela.

Objawy samotności mogą być zarówno emocjonalne, jak i fizyczne. Osoby samotne często odczuwają smutek, lęk, pustkę, przygnębienie, a nawet brak motywacji do działania. Utrata energii, brak chęci do nawiązywania nowych kontaktów, zaburzenia snu i apetytu to częste symptomy. Samotność może prowadzić także do obniżenia poczucia własnej wartości i niezdolności do odczuwania radości.

Osoby samotne są bardziej podatne na nerwice, zaburzenia lękowe oraz depresyjne. Łatwiej im także się uzależnić, na przykład od pracy, alkoholu, papierosów, seksu, jedzenia czy mediów społecznościowych. Tacy ludzie mogą też podejmować próby rekompensowania sobie towarzystwa nadmiernymi zakupami lub mierzyć się ze skłonnością do siedzącego trybu życia.

Osoby samotne często zmagają się z uczuciem pustki, żalu i beznadziei. Mogą odczuwać także gniew i frustrację, z których nawet nie zawsze zdają sobie sprawę. Czują, że nie mają do kogo się zwrócić w trudnych chwilach. Samotność może prowadzić do depresji, a w bardziej skrajnych przypadkach do całkowitej izolacji i braku nadziei na przyszłość.

Samotność matki dotyka wiele kobiet, niezależnie od tego, czy samotnie wychowują dziecko, czy też pozostają w związku. Wyzwania związane z macierzyństwem, takie jak zmęczenie, stres i zmiany zawodowe, mogą prowadzić do izolacji. Często mamy koncentrują się na opiece nad maluchem, zaniedbując własne potrzeby emocjonalne i społeczne.

Nawet w obecności partnera, matka może czuć się osamotniona w trudnych chwilach, gdy nie ma zrozumienia dla jej uczuć lub gdy brakuje wsparcia w codziennych obowiązkach. Samotność matki może prowadzić do obniżonego poczucia własnej wartości i depresji, dlatego tak ważne jest, aby kobiety w tym okresie mogły dzielić się swoimi przeżyciami z innymi matkami, korzystać z grup wsparcia i otwarcie rozmawiać o swoich emocjach. Warto podkreślić, że macierzyństwo to nie tylko radość z nowego członka rodziny. Zmęczenie, odpowiedzialność i nowe obowiązki to normalna kolej rzeczy, a mamy mają prawo do własnych, nie tylko pozytywnych, uczuć.

Długotrwała samotność może mieć negatywny wpływ na zdrowie psychiczne i fizyczne. Badania pokazują, że samotność może prowadzić do depresji, demencji, choroby Alzheimera, stanów lękowych.

Powiązana ona jest ze złą jakością snu, a co za tym idzie zwiększeniem stanów zapalnych w ciele. To w połączeniu ze stresem z kolei zwiększa ryzyko zachorowań na choroby sercowo-naczyniowe, osłabia układ odpornościowy i zwiększa ryzyko przedwczesnej śmierci. Wpływ samotności na organizm bywa porównywany do otyłości oraz skutków palenia papierosów.

Jak podaje Strona Zdrowia, samotność jest tak samo szkodliwa, jak wypalanie 15 papierosów dziennie.

Osoby samotne częściej sięgają po używki, co jeszcze pogłębia negatywne skutki tego stanu.

Kiedy samotność zabija? Jak wskazują badania, może zwiększyć ryzyko przedwczesnej śmierci o 26 procent. Ponadto samotność może stać się zabójcza, gdy trwa zbyt długo i prowadzi do głębokiej depresji. Osoby pozbawione wsparcia bliskich częściej mają myśli samobójcze. Samotność często sprawia, że człowiek traci sens życia, co może prowadzić do skrajnych decyzji. To dlatego tak istotne jest, by samotność nie była tematem tabu – by o niej mówić i by zrozumieć, że długotrwała izolacja może doprowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i psychicznych.

Co zrobić, gdy jest się samotnym? Przede wszystkim warto otworzyć się na innych i pozwolić sobie na wsparcie. Warto rozpocząć od poszukania pomocy u psychologa lub psychoterapeuty. Rozmowa ze specjalistą może pomóc zrozumieć przyczyny samotności i nauczyć się radzenia sobie z tym stanem.

Wizyta u specjalisty to jedno, ale jeśli nie czujemy się dobrze sami, należy próbować nawiązywać nowe relacje. W jaki sposób? Choćby przez zapisanie się na zajęcia osób o podobnych zainteresowaniach lub wolontariat, gdzie można poznać osoby o podobnych wartościach. Aktywność fizyczna, rozwijanie hobby czy angażowanie się w grupy wsparcia to także sposoby, by poczuć się mniej samotnym.

„Jestem samotna po 50” - to często wpisywana w wyszukiwarkę internetową fraza. Samotność może być problemem w każdym wieku. W dorosłości może wynikać z poczucia osamotnienia pomimo bycia w związku, z rozstania czy śmierci drugiej połówki. Co wtedy? Nie warto zamykać się w czterech ścianach oraz we własnych uprzedzeniach. Otwórz się na nowe znajomości, wykorzystując powyższe rady. Jeśli szukasz miłości, nie bój się sięgnąć po aplikacje randkowe. Śmiało zapisz się też do grup dla osób szukających sympatii w mediach społecznościowych. Poszukiwania drugiej połówki nie muszą być nudne i żmudne. Uważaj jednak przy tym na oszustów internetowych!

Czy samotne życie ma sens? Każde życie ma sens. Samotność nie musi być zła, jeśli jest wyborem, a nie przymusem. Są osoby, które dobrze funkcjonują w pojedynkę, realizując się w pracy, pasjach i kontaktach towarzyskich bez potrzeby codziennej bliskości. Samotność może być okazją do poznania siebie i pracy nad własnym rozwojem. Jeśli jednak jest niechcianym stanem, warto szukać wsparcia i podejmować działania, które pozwolą nawiązać głębsze relacje z innymi.

Jesteśmy na Google News. Dołącz do nas i śledź Stronę Kobiet codziennie; Obserwuj StronaKobiet.pl!